ლიონ ფოიხტვანგერი
ლიონ ფოიხტვანგერი (გერმ. Lion Feuchtwanger; დ. 7 კვირკვე, 1884, მიუნხენი, გერმანიაშ იმპერია — ღ. 21 ქირსეთუთა, 1958, ლოს-ანჯელესი, კალიფორნია, ააშ) — გერმანალი ჭარუ, ნოველისტი, დრამატურგი დო ესეისტი.
| ლიონ ფოიხტვანგერი | |
 | |
| ფსევდონიმი: |
Jacob Arje, Sepp Trautwein დო J. L. Wetcheek |
|---|---|
| დაბადებაშ თარიღი: | |
| დაბადებაშ აბანი: | |
| ღურაშ თარიღი: |
ქირსეთუთა 21, 1958 (74 წანერი) |
| ღურაშ აბანი: | |
| ერუანობა: | |
| საქვარუა: | |
| Magnum opus: |
უშნო ჰერცოგინია (1923) |
| ჟანრი: |
რომანი, პიესა |
| ნინა: | |
| ჯილდოეფი: |
|
|
| |
დებადჷ მიუნხენს, ურიეფიშ ფანიას. გურაფულენდჷ ისტორიას, ფილოსოფიას დო გერმანული ფილოლოგიას მიუნხენიშ დო ბერლინიშ უნივერსიტეტეფს. ოდოქტორე დისერტაცია თხილუ 1907 წანას. მონაწილენდჷ მაართა მოსოფელიშ ლჷმას. ფოიხტვანგერიქ ჭარალუათ ორდოიანი წანეფიშე დეინტერესჷ. მაართა პიესეფი 1910-იან წანეფს გჷმაბჟინუ. დუდშე პიესეფს ჭარუნდჷ, მარა პოპულარობა უმოსო მოუღჷ ისტორიული რომანეფქ. 1925 წანას გიშართჷ ისტორიული რომანქ ურია ზიუსი, ნამუთ მერჩქინელი რე ფოიხტვანგერიშ ართ-ართ შანულამ ნაწარმებო. რომანიშ სიუჯეტი გერსხილი რე იოზეფ ზიუს ოპენჰაიმერიშ რეალური ცხოვრებას. ჸათე წინგიქ ავტორს მოუღჷ საირქიანო პოპულარობა. ფოიხტვანგერიშ შედევრო მერჩქინელი რე რომანი ოპერმანეფი (1933), ნამუთ ტრილოგია "მოცადინიშ ოთახი"-შ მაჟირა წინგი რე. წინგი გერმანალი-ურიეფიშ - ოპერმანეფიშ ფანიაშ რინაშ ქრონიკა რე, ნაცისტეფიშ პოლიტიკური განძალიერებაშ ბორჯის.
ნაცისტეფიშ ხეშულობაშა მულაშ უკულ, ფოიხტვანგერიქ გერმანია ქიდიტუ დო საფრანგეთიშა გეგნორთჷ. 1940-იან წანეფიშე ფოიხტვანგერი ამერიკას ცხოვრენდჷ. ღურუ 1958 წანაშ 21 ქირსეთუთას, 74 წანერქ, კუჭიშ კიბოთ.
გიშნაგორა ნაჭარეფი რედაქტირაფა
- უშნო ჰერცოგინია (1923)
- ურია ზიუსი (1925)
- მოცადინიშ ოთახი (ტრილოგია)
- წჷმოძინა (1930)
- ოპერმანეფი (1933)
- გინოხორაფა (1939)
- იოსებ ფლავიუსი (ტრილოგია)
- ურიეფიშ ლჷმა (1932)
- ქომოლსქუალეფი (1935)
- დღა ქუმურსი (1942)
- რცუ ნერონი (1936)
- მოსკოვი (1937)
- უბადო საფრანგეთი (1941)
- ჯიმალეფი ლაუტენზაკეფი (1943)
- სიმონა (1943)
- მელიეფი ბინეხის (1948)
- ოდისევსი დო ღეჯი დო შხვა თხობელუეფი (1949)
- გოია, ანუ რჩქინაშ უბადო შარა (1951)
- ურია ტოლედოშე (1955)
- იეფტა დო თიში ცირასქუა (1957)