ალექსანდრე მაკედონარი
ალექსანდრე დიდი, მაკედონარი (ბერძ. Μέγας Αλέξανδρος; დ. 20/21 კვირკვე, ჯვ. წ. 356, პელა — ღ. 11 მანგი, ჯვ. წ. 323, ბაბილონი), თაშნეშე ალექსანდრე III — მაკედონიაშ მაფა (ჯვ. წ. 336-323), ართ-ართი არძაშე წჷმოძინელი ცხენენჯმადუდე ისტორიას, ღურაშახ გეჭოფუ დო ქჷდიჸუნუ თიმ ბორჯიშ რჩქინელი დახე ედომუშამი მოსოფელი; თის შხირას მიშინუანა ჩინგის ყაენიშ, ნაპოლეონ ბონაპარტი, სიმონ ბოლივარიშ, ტიპუ სულთანიშ, გუსტავ II ადოლფიშ, ჰანიბალიშ დო იულიუს კეისარიშ ხასჷლას, მუჭოთ უდიდაში ოურდუმე სტრატეგისტის დო ტაქტიკოსის, ნამუთ ნამდგარენ ბორჯის არსებენდჷნ.
| ალექსანდრე დიდი ალექსანდრე III Μέγας Aλέξανδρος | ||
 | ||
| მაკედონიაშ ბასილევსი | ||
|---|---|---|
| პოსტის გერინაშ ბორჯი | ||
| ჯვ.წ. 336 – ჯვ.წ. 323 | ||
| წიმოხონი | ფილიპე II | |
| მონძე | ალექსანდრე IV ფილიპე III | |
| პოსტის გერინაშ ბორჯი | ||
| ჯვ.წ. 332 – ჯვ.წ. 323 | ||
| წიმოხონი | დარიოს III | |
| მონძე | ალექსანდრე IV ფილიპე III | |
სპარსეთიშ შაჰანშაჰი | ||
| პოსტის გერინაშ ბორჯი | ||
| ჯვ.წ. 330 – ჯვ.წ. 323 | ||
| წიმოხონი | დარიოს III | |
| მონძე | ალექსანდრე IV ფილიპე III | |
| პოსტის გერინაშ ბორჯი | ||
| ჯვ.წ. 331 – ჯვ.წ. 323 | ||
| წიმოხონი | ტიტულქ გიჭყჷ | |
| მონძე | ალექსანდრე IV ფილიპე III | |
| დუნაბადი | 20 კვირკვე, ჯვ. წ. 356 პელა, მაკედონია | |
| ნაღურა | 11 მანგი, ჯვ. წ. 323 (33 წანერი) ბაბილონი | |
| მუმა | ფილიპე II | |
| ნანა | ოლიმპიადა | |
| ალმასქუ | როქსანა, სტატეირა II | |
| სქუალეფი | ალექსანდრე IV | |
| რელიგია | ჯვეში ბერძენული | |
საინტერესო ფაქტეფი
რედაქტირაფა- ალექსანდრე მაკედონარს მაჸალეეფქ ქოკითხეს, ოლიმპიურ ლაჸაფეფს რულას ხო ვაკათუქია?
— „სიამნებათ“ — უგამჷ ალექსანდრექ — „ჩქიმი აწმარენჯეფი მაფეფი ქიჸუაფუნა-და“.
- მაკედონიას შხირას ირაგადუაფუდჷ ამბე, ფილიპექ თე დო თე ნოღა გეჭოფუ დო ხოლო ართ ლჷმას მიპალუ გომორძგუავა. ალექსანდრე მაკედონარი თე ამბეეფს მოჸურშულო ირჩქილუანდჷ დო მაჸალეეფს ურაგადუდჷ: „ახალნორდეფი, მუაჩქიმი ირფელს გეჭოფუნს დო მა მუთუნს ვადომტენს თქვანწკჷმა ართო ოგერგეზე დო მაბარჩხალე საქვარეფიშ ოქიმინალო“.
- ნოღა გორდიასის ურემი გოკირელი რდჷ ძალამ აკოსქვილი ნოსქვი, ნამისჷთ გორდიასიშ ნოსქვის უძახუნან. ჯერდეს, ნამჷ-და მით თე ნოსქვის გონწყუნსჷნ ედომუშამ აზიაშ მაზოჯინალო გჷნირთჷნია. მიარექ ქოცადჷ თიშ გონწყჷმა, მარა მუთუნქ ვაგჷშურთეს. ვართ ალექსანდრეს განწყინჷ თიქ. თინწკჷმა გეშეღჷ წვანთირი დო ნოსქვი გოჭკირუ.
- ტიოზიშ გინულაშ ბორჯის, მაკედონარი მალიმორეფი ჸუმენით იტანჯებუდეს. მაფაშო აკაბუცხა წყარი ქიშუეს. თიქ წყარი ვაშუ დო ზოჯჷ: „ხვალე მა გევშუნქ-და, ჩქიმი ალმარენჯეფი სახათის მიოდინუანა“
- ალექსანდრეს ვაჯერდჷ მუშ ღორონთობა დო ვართჷ ჩოღორენდჷ თეთ. თიშ ღორონთიშობური წჷმოულობაშ გეშა გოფაჩილ არზის თინა გჷნირინუანდჷ მუჭოთ საშუალებას შხვა კათეფიშ დაჸუნაფალო.
- ალექსანდრე მაკედონარიშ საფულას ასქვამენდჷ ეპიტაფია: „თე საფულაქ ობაღინექ იჸუ თიშო, მიშოთ ედომუშამი ორენი ვარდჷ დასაბაღჷნ“.
ვიკიოწკარუეს? რე ხასჷლა თემაშენ:
|
თე სტატია პიჯიშ გეშა დიოდღარო მერკე რე. თქვა შეგილებუნა ქუმმეხვარათ დო აკაფშათ თინა. |