ვიოლინო
ვიოლინო რე ხემამი-სიმეფამი მიოგამალი. თინა არძოშე ჭიჭე დოჭიფეხონარამიე ხემამი ინსტრუმენტეფს. აკმოდირთუ ოთხი სიმიშე. ვიოლინო უჯვეშაში მიოგამალიე. თინა დიდი ხანიშ გოძვენას ივითარებუდჷ. ხვალე მა-17, მა-18 ოშწანურეფს საბოლოთ იფორმირჷ ვიოლინოშ საუჯგუშო ართმურთეფქ. თე ბორჯის იტალიაშ ნოღეფს ბრეშას დო კრემონას ვიოლინოეფს ორთუდეს თიშნერი დიდორსანტეფი, მუნერეფით ორდეს: ამატი, სტრადივარიუსი, გვარნერი დო მაჯინი. თინეფიშით ღოლამირი მიოგამალეფი ამდღარშახ საუჯგუშოთიე მერჩქინელი ედომუშამ მოსოფელს.
ვიოლინოს 4 სიმი უღუ. თოთკაკალია სიმს მუში ჯოხო უღუ: სოლ, რე, ლა, მი.
ვიოლინო ზჷმათ შხვადოშხვანერიე: ჭიჭე ზჷმაშ ობაღანე ვიოლინო „გვერდიე“, „სუმი ნანთხალიე“, მა-18 ოშწანურას ორდჷ ძალამი ჭიჭე ვიოლინო,თის ჯოხოდჷ „პოშეტა“. თინა ქურთუკიშ ჯიბესჷთ ალენტირედჷ. საქორთუოშა ვიოლინო მაართაშ მიშეღეს 1841 წანას. საქორთუოს ბრელი ჯოხოგოლაფირი მევიოლინე ჸუნს: ანდრია ყარაშვილი (მაართა ქორთუ მევიოლინე), ლუარსაბ იაშვილი, ლეო შიუკაშვილი დო თინეფიშ ენარდეფი:მარინე იაშვილი, ლიანა ისაკაძე დო შხვეფი.
ჯოხოშინელი (ვირტუოზი) მევიოლინეეფი
რედაქტირაფასაინტერესო ფაქტეფი
რედაქტირაფა- XVII ოშწანურაშ 60–ამ წანეფს ქართალეფშო ვიოლინო უკვე ჩინებული რდჷ, თე ინსტრუმენტის მუში ნახანდის ჟან შარდენი მითმიშინუანს.[1]
ქოძირით თაშნეშე
რედაქტირაფასქოლიო
რედაქტირაფა- ↑ ქართიშ ისტორია, ტ. 1, მეცნიერება, 1990, ხასჷლა. 444