ირონია (ბერძნ. είρωνεία (eironeia) – მალანობა, მეფერიობა) – სინჯალობათ ამნახანტული გეძიცა, გაძიცალი ნაგანჩეფი (დუდშეკებული, ბაჩა, სერიოზული ტონი, გოჯინელო გუმოხანტილი პატიცემა).

შუმაშ მოვარიე აბრა, მაშუმალიშ გუმოსახებათ

სოკრატეშური ირონია

რედაქტირაფა

მათომაფალი ბაჩალუა აწმარენჯიშ პოზიციაშ სისუსტეშ გჷმაბჟინაფალო. ბერძენ ფილოსოფოსიქ სოკრატექ ათე მეთოდი დარსხუ, მუჭოთ დიალექტიკა, ანუ, მუჭოთ უკული უძახჷნა - "სოკრატეშური ირონია". ნირზიშ ათეჯგურა მეთოდი იკათუანდჷ მათომაფალი უკერზუ სკეპტიციზმის გარკვიებური დოგმაშ ვარდა საირქიანოთ მეღებული არზეფი ჸურე, ნამუთ მორკებული რდჷ ლოგიკაშ ვარდა არზიშ ბაზისის. სოკრატეშ მათომაფალი გუმოკითხირუა ნაბიჯგუ-ნაბიჯგუ ობჟინუანს აწმარენჯიშ არგუმენტის პოტიკის ვარდა ილოგიკურობას დიალოგიშ პარტნიორიშ მეჯინეფიშ გურგიშაჸუნელო. ირონია თის რე, ნამდა ალმაჭიშეეფს უჩქჷნა, ნამდა სოკრატე უმოსო ჭკვერი რე ვინდარო ოძირანს დუდს დო ხვალე ეტაპობურო, აწმარენჯიშ არგუმენტეფიშ მუში გამეფით კიბირიშ ენწყჷმათ ანტკიცენს მუში უმოსობას.

რომაული ირონია

რედაქტირაფა

რომიშ იმპერიაშ პერიოდის, ირონიას გიმირინუანდეს კათას გიშულეფს დო რიტორიკას, ნამუეფით გიმორინაფილ ზიტყვეფს აწმარენჯი შანულობა ვარდა დოშანულობა უღუდეს.

ირონია დო სარკაზმი

რედაქტირაფა

მონკა ირონია, ნამუსჷთ მაჩიებელი ემფატიურო სინანდულაშ აწმარენჯის აცხადენს, რსხილიშ ნინა აწმარენჯის იჩიებუ, სარკაზმო გინირთუ. სარკაზმი ირონიაშ უმოსო გიმაძიცალი ფორმა რე. სარკაზმიშ გოსიმაფილი ფორმა რე ირონიულო მუდგაინი პოზიტიურიშ თქუალა, თიმწკჷმა მუჟამსჷთ ეთიშ აწმარენჯი შანულობა რდჷ გეწურაფილი. მორო სარკაზმის ირონიაშ მუდგარენ წილით რე, ათე ჟირი ტერმინს მუჭოთ წესი უთხინუანა ართიანს.

ტრაგიკული ირონია

რედაქტირაფა

ტრაგედიას, ირონიას დრამატული სიტუაციაშ ინტენსიურობაშ კუჩხიშ გიორნალო ხვარენა. ტრაგიკული ირონია გიშაკერძაფილო დჷმახასიათებელი რდჷ ჯვეშ-ბერძენული დრამაშო. სოფოკლეშ "მაფა ოიდიპოსი" ტრაგიკული ირონიაშ გჷმოხანტუაშ კლასიკური მაგალითი რე.

ძირით ხოლო

რედაქტირაფა

რესურსეფი ინტერნეტის

რედაქტირაფა