მაკრონეფი

მაკრონეფი — ჯვეში ქორთული თური. ოხორანდჷ ობჟათე კოლხეთის. ანტიკური ბორჯიშ ავტორეფიშ სმებათ, ოხორანდეს ტრაპეზუნტიშ რაიონს დო თიში ბჟაეიოლით. მაგალთო, ქსენოფონტი თინეფს შეხვალამე ტრაპეზუნტიშ ობჟათე-ბჟაეიოლჸურე ჟირი დღაშ ოლუს. ათე რაიონს მაკრონეფიშ რინას ამინს არზენა აპოლონიოს როდოსელი, სტრაბონი, პლინიუსი, V უკუნიშ ანონიმი ჭარუ დო შხვეფი. კანკალე თინეფშე (მაგალთო, სტრაბონი) მიოჩქ, ნამდა მაკრონეფს ჯვეში ავტორეფი უძახუდეს თაქ მახორობუ სანეფს (თაშნეშე. ჭანეფს). ჯოხო „მაკრონს“ ასეიანი მარკვიებერეფი ორწყენა ბჟადალი-ქორთუეფიშ თურეფიშ მიოგურაფალი ასეიანი ტერმინს (მარგალ//მეგრელ) ოკათურ არგ (არკ) (<აგრ//აკრ) ჯინჯის, ნამუთ გოფორმებული რე ჭანურიშო მიოგურაფალი ონ სუფიქსით.

მაკრონეფი, ოხორანდეს ტრაპზონიშ მუკ-მუკი მერჩქინელეფი მუჭოთ მაკრონია, ტიბერეფიშ ხასლას (ტიბარაენა)

მაკრონეფი რუკას არგონავტეფიშ შარობუას აბრაჰამ ორტელიუსიშე, 1624

მაკრონეფი შხვა ქორთულ ტომეფწკჷმა ართო ჯვ. წ. V უკუნის ოკათუდეს სპარსეთიშ იბერიაშ XIX სატრაპიას. ოკათუდეს სპარსეთიშ მაფაშ ქსერქსეს ლაშქუას საბერძნეთის. ათე ლჷმას თინეფი მოქანჩილეფი ჸოფენა თეში, მუჭოთ მოსხეფი, ტიბარენეფი დო მოსინიკეფი.

ლიტერატურა

• საქორთუოშ ისტორიაშ ნარკვიეფი, ტ. I, ქარ., 1970;
• მელიქიშვილი გ., ქსე, ტ. 6, ხას. 376-377, ქარ., 1983