ოტო I დიდი
ოტო I დიდი (გერმ. Otto der Große, იტალ. Ottone il Grande; დ. 23 გერგობათუთა, 912 — ღ. 7 მესი, 973) — ბჟაეიოლი ფრანკეფიშ მაფა 936 წანაშე დო საღორონთო რომიშ იმპერიაშ იმპერატორი 962 წანაშე ღურაშახ (973), ჰაინრიხ I ფურინჯმაჭოფალიშ დო თიში ალმასქუ მატილდა რინგელჰაიმარიშ უნჩაში ქომოლსქუა.
| ოტო I დიდი გერმ. Otto der Große იტალ. Ottone il Grande | ||
 ოტო I დიდიშ გჷმოხანტუა თიში 968 წანაშ მარწკინდის | ||
| საღორონთო რომიშ იმპერიაშ იმპერატორი | ||
|---|---|---|
| პოსტის გერინაშ ბორჯი | ||
| 2 ფურთუთა, 962 – 7 მესი, 973 | ||
| წიმოხონი | ბერენგარ I | |
| მონძე | ოტო II ჟღიჟღიბი | |
| პოსტის გერინაშ ბორჯი | ||
| 25 ქირსეთუთა, 961 – 7 მესი, 973 | ||
| წიმოხონი | ბერენგარ II | |
| მონძე | ოტო II ჟღიჟღიბი | |
| პოსტის გერინაშ ბორჯი | ||
| 2 კვირკვე, 936 – 7 მესი, 973 | ||
| წიმოხონი | ჰაინრიხ I ფურინჯმაჭოფალი | |
| მონძე | ოტო II ჟღიჟღიბი | |
| პოსტის გერინაშ ბორჯი | ||
| 2 კვირკვე, 936 – 7 მესი, 973 | ||
| წიმოხონი | ჰაინრიხ I ფურინჯმაჭოფალი | |
| მონძე | ბერჰარდ I | |
| დუნაბადი | 23 გერგობათუთა, 912 ვალჰაუზენი, ბჟაეიოლი ფრანკეფიშ ომაფე | |
| ნაღურა | 7 მესი, 973 (60 წანერი) მემლებენი, საღორონთო რომიშ იმპერია | |
| ნთხორუ აბანი | მაგდებურგიშ ოკათედრე ოხიდა | |
| მუმა | ჰაინრიხ I ფურინჯმაჭოფალი | |
| ნანა | მატილდა რინგელჰაიმარი | |
| ალმასქუ | 1. ედიტ ინგლისარი 2. ადელაიდა ბურგუნდიალი | |
| სქუალეფი | ვილჰელმი ლიუტგარდა ლიუდოლფი მატილდა ოტო II ჟღიჟღიბი | |
| ხეშმოჭარუა |  | |
მუამუშიშ ღურაშ უკულ გაგინძორჷ თიში დოჭყაფილი პოლიტიკა დო ოცადუდჷ გერმანული დიხეფიშ გოართოიანაფას ართი ხეშულობაშ თუდო. თიქ შანულამი ოჰერცოგეეფიშ მამართალეფო მუში ფანიაშ წჷმმარინაფალეფი ქუდარინუ. ჸათე პოლიტიკათ დადაღარჷ მეფეშ ოპონენტი ჰერცოგეფიშ გოლინა. თაშნეშე, ოტოქ მუში სასარგებლოთ გეგნოჭყვიდჷ ეკლესიაშ საქვარეფი დო ეკლესია ქუდუჸუნუ მუში პოლიტიკური კონტროლს.
ჰერცოგეფიშ ომენოღალე ლჷმეფიშ დამარცხებაშ უკულ, ოტოქ წიმიჭყჷ ოურდუმე კამპანია მაგიარეფიშ მეხჷ, ნამუეფით სერიოზული საფრთხეს წჷმარინუანდეს. 955 წანაშ 10-12 მარაშინათუთას, ლეხიშ ლჷმას, ოტოქ ორჯგინჷ მაგიარეფს დო მოჯალაგუ თინეფიშ აკოანჯარაფილი ნძალეფი. გერმანალეფიშ ჸათე გომორძგუათ გეთუ მაგიარეფიშ მიშაჭკირუეფქ ბჟადალი ევროპაშ ქირსიანული ქიანეფს. ჸათე შანულამი მეჭირინაფაშ უკულ, ოტოქ ქირსიანეფიშ გინმასქილიდაფარიშ რეპუტაცია მიპალუ დო ხოლო უმოსო განძალიერჷ მუში პოზიცია. 961 წანას გემშეჭკირჷ დო ქიდეკინჷ იტალიაშ ომაფე. 962 წანას რომიშა გემშართჷ დო პაპიქ იოანე XII-ქ ოტო იმპერატორო გეგმაცხადჷ.
მართუალაშ ეკონია პერიოდეფს, გეუარეს ურთიართალაქ რომიშ პაპეფიწკჷმა, თაშნეშე ოტოს უჭირდჷ ხეშულობაშ კონსოლიდაცია იტალიას. ჸათე ბორჯის, თინა ოცადუდჷ ურთიართობეფიშ გაუჯგუშებას ბიზანტიაშ იმპერიაწკჷმა. ბიზანტია ვაჩინებულენდჷ ოტოს, მუჭოთ იმპერატორს დო აწურდჷ თიში ექსპანსიური პოლიტიკას. ბიზანტიაწკჷმა კონფლიქტური სიტუაციაშ გინოჭყვიდუაშ ღანკით, ოტოშ ქომოლსქუაქ ოტო II-ქ, 972 წანას ოსურო ქიმიჸონჷ ბიზანტიაშ იმპერატორიშ იოანე I ციმისკეშ დასქუა თეოფანო სკლეროსი.
ოტო I დიდიქ ღურჷ 973 წანაშ 7 მესის, 60 წანერქ. თიში მონძე რდჷ ოტო II ჟღიჟღიბი.