ოქსიმორონი (ბერძენ. oxymoron — გაღიერი სიბორუე < oxy- მაკვათალი, ცანდირი, კვანთირე დო moron — შორობიტუ) — სტილისტური მოხუჯა, ტროპიშ სახე; გეპონჷ ართიანწკუმა „უმუხუჯაფუ“, ურთიართგჷშმარიცხე ჩინებეფიშ მერსხუაფას, კონტრასტული შანიშ გინოღალას, ნამუშით ახალი ჩინება ვარ-და ახალი წჷმორინაფა გჷთმიჭყაფუ. ოქსიმორონი ფართოთ რე მოდვალირი რჩქვანელობურ რაგადუას („სქირე ღვინი“, „მორაგადე შურიშქალი“ და შხვა), რიტორიკას დო ხანტურულ ლიტერატურას.

Oxymoron ავტ. ეიკ ჰიდენი

„შურიშქალი რეკუნს“ (მუხრან მაჭავარიანი)

ოქსიმორონი რე კანკალე ნაწარმეფიშ დუდჯოხო: „თელოღურელი“ (ლევ ტოლსტოი), „ოპტიმისტური ტრაგედია“ (ვსევოლოდ ვიშნევსკი), „ჩხანაია სერი“ (ნოდარ დუმბაძე).

ოქსიმორონი პარადოქსიშ ართ-ართი სახე რე. თიში ხანტურული ფუნქცია რე ულებური ეფექტიშ აკონწყუალა.

ლიტერატურა

რედაქტირაფა
  • გაჩეჩილაძე ს., ქსე, ტ. 7, გვ. 615-616, თბ., 1984