რადიო

რადიო (ლათ. radio — ვოსინთანქ ← radius — პოპორი) — ურსინე რსხუშ ბუნა, ნამუშ ბორჯისით სიგნალიშ გილმაღალარიშ სახეთ გიმირინუაფუ რადიოპოპორეფი, ნამუეფით დუდიშულო იფაჩუ განს.

1950-იანი წანეფიშ რადიომემაღებე

სიგნალიშ გინოჩამა ხვადუ უკულიანი სახეთ: გინმაჩამალ განს იღოლამუ რადიოპოპორი (სიგნალი) საჭირო სიშხირეთ დო ამპლიტუდათ. უკული გინაჩამალი სიგნალიშ მოდულირებას ორთუ უმოსო მაღალი სიშხირეშ კვანწაფი (გილმანთირალი). მეღებული მოდულირებული სიგნალი განს გიმისინთებუ ანტენათ. მიმაღებუ განს რადიოპოპორეფი მოდულირებულ სიგნალს ანტენათ იღენს, მუშ უკულით თიში წირუა დო დემოდულირება ხვადუ. დემოდულაციაშ უკულ რე სიგნალი, ნამუთ შილებე აკაბუცხა გინორთი უღუდას, მორო უმოსო ქოგჷ გინმაჩამალიშ გოტებული სიგნალს.

ლიტერატურა

• Sewall, C. H. (1904). Wireless telegraphy: its origins, development, inventions, and apparatus. New York: D. Van Nostrand.
• Mills, J. (1917). Radio communication, theory and methods, with an appendix on transmission over wires. New York: McGraw-Hill book company [etc., etc.].
• Lauer, H., & Brown, H. L. (1920). Radio engineering principles. New York: McGraw-Hill book company; [etc., etc.].
• Cockaday, L. M. (1922). Radio-telephony for everyone; the wireless: how to construct and maintain modern transmitting and receiving apparatus. New York: Frederick A. Stokes.
• Hausmann, E., Goldsmith, A. N., Hazeltine, L. A., Hogan, J. V. L., Morecroft, J. H., Canavaciol, F. E., et al. (1922). Radio phone receiving; a practical book for everybody. New York: D. Van Nostrand.