საქორთუოშ სახენწჷფო შილა

საქორთუოშ სახენწჷფო შილა — საქორთუოშ ერუანული სიმბოლო გერბწკჷმა დო ჰიმნწკჷმა ართო, მეღებული რე საქორთუოშ ორგანული კანონიშ ოსხირშა, ნამუქჷთ ნძალაშა მიშართჷ საქორთუოშ პრეზიდენტიშ საღალობაშ მარსულებელიშ ხეშმოჭარუაშ უკული 2004 წანაშ 14 ღურთუთაშე.

საქორთუოშ სახენწჷფო შილა

საქორთუო

ხუთჯვარამი შილა

14 ღურთუთა, 2004

2:3

ჩე თინკუნთხუამი ნორშვი, ნამუშ ცენტრალურ ნორთის გეხანტჷ შილაშ ოთხხოლო ხასჷლაწკჷმა მერსხილი თინკუთხუამი ჭითა ფერიშ დიდი ჯვარი; ჯვარიშ ვერტიკალურ-ჰორიზონტალური ხელეფით გიშართილ ოთხკუნთხურეფს გეხანტჷ ოთხი კინ თი ფერიშ, ბოლნურ-კაცხური ჯვარი

იოსე ქირსე დო ოთხი მახარებელი

თე კანონით დოდგინელი საქორთუოშ სახენწჷფო შილა რე საქორთუოშ სახენწჷფო შილაშ აკა ვარიანტი. გოხურგელი რე საქორთუოშ სახენწჷფო შილათ შხვა შილაშ გჷმორინაფა. თინა ადგინენს საქორთუოშ სახენწჷფო შილაშ, მუჭოთ სახენწჷფო სიმბოლოშ, ეჭარუალაშ, თიში გჷმორინაფაშ დო თხილუაშ წესის.

საქორთუოშ სახენწჷფო შილა რე თინკუნთხუამი ჩე ფერიშ ნორშვი, ნამუშ ცენტრალურ ნორთის გეხანტჷ შილაშ ოთხხოლო ხასჷლაწკჷმა მერსხილი თინკუნთხუამი ჭითა ფერიშ დიდი ჯვარი; ჯვარიშ ვერტიკალურ-ჰორიზონტალური ხელეფით გიშართილ ოთხკუნთხურეფს გეხანტჷ ოთხი კინ თი ფერიშ, ბოლნურ-კაცხური ჯვარი. საქორთუოშ სახენწჷფო შილაშ სტანდარტული ზჷმეფი დო ზუსტი ეხანტუა იდასურებუ საქორთუოშ პრეზიდენტიშ ზოჯუალათ. შიალშ მიმალი ვერსია დჷნადგინა რე პრეზიდენტიშ 25 ღურთუთაშ №31 ზოჯუალათ.

შილაშ აკონწყუალაშ წესი, სქემა

საქორთუოშ სახენწჷფო შილა ირო გედგჷ: საქორთუოშ პრეზიდენტიშ რეზიდენციაშ, საქორთუოშ პარლამენტიშ, საქორთუოშ ემაჸონაფალი ხეშუულებაშ დჷნაწესებუეფიშ, საქორთუოშ ოკონსტიტუციე სასამართალოშ, საქორთუოშ უჟინაში სასამართალოშ დო შხვა ცენტრალური, რეგიონული დო აბანობური დუდიშმართუალაშ დო მამართალი ორგანოეფიშ ადმინისტრაციულ დგჷმილეფს, თაშნეშე ხურგაშგალე რსებული საქორთუოშ ოელჩეეფს დო შხვა დიპლომატიური წჷმმორინაფალეფიშ დგჷმილეფს, ოზუღე ნიშეფს დო ოზუღე მიმოულაშ შხვა საშუალებეფს, ნამჷშ მეჭარუაშ აბანი საქორთუოშ ტერიტორია რე.

შილაშ გეშა

ქართი დო „ხუთ–ჯვარამი“ შილა, ანჯელინო დულჩერის 1339 წანაშ პორტულანი.

საქორთუოშ შილას მოჩამილი ნახანტა, ვარჩხილიშ (ჩე) ფონს ართი თინკუნთხუამი ჯვარი, კუნთხუეფს ოთხი მორჩილი ჯვარით — საართექირსიანული სიმბოლო რე, ნამუთ მაჩხონაფალს დო ოთხი მახარებელს ეხანტუნს. თე საართექირსიანული სიმბოლო, მუჭოთ ჰერალდიკური შანი, მაართაშე 1099 წანას ჯვაროსან გოდფრუა ბუიონელიშ გერბის დეფიქსირჷ, თიშენ ნამჷ-და თე პიჯიქ მაჩხონაფალიშ საფულაშ მათხილარიშ ტიტული მიღჷნ. თე პერიოდშე თე ჰერალდიკური შანი მაჩხონაფალიშ საფულას დო კინ თე ბორჯის ქირსიანობაშ ცენტრის, იერუსალიმს ასახირენს. თინა სუმი ჯოხოდვალათ რე ჩინებული: გოდფრუა ბუიონელიშ გერბი, იერუსალიმიშ გერბი დო წიმინდე შანი. ვარჩხილი (ჩე) ჰერალდიკურო ალმასობას, უწუკურობას, სიწიმინდეს, სიჭკვერეს შანენს, ჭითა — ქომოლობას, ყაზახალას, სამართალიანობას დო ჸოროფას. თე შილა საქორთუოშ ტერიტორიაშ ეიოშინალო დეფიქსირ ანჯელინო დულჩერიშ პორტულანს (1339წ.) დო ფრანჩესკო დო დომენიკო პიციგანეფიშ პორტულანს (1367წ).

ქართი დო „ხუთ-ჯვარამი“ შილა, ფრანჩესკო დო დომენიკო პიციგანეფიშ 1367 წანაშ პორტულანი.

შილაშ დღა

საქორთუოშ სახენწჷფო შილაშ დღა ეიშანუაფუ ღურთუთაშ 14 ღურთუთას, საქორთუოშ სახენწჷფო შილაშ გეშა საქორთუოშ ორგანული კანონიშ მეღებაშ დღას.

სახენწჷფოშ შილაშ დღა მაართაშე 2012 წანაშ 14 ღურთუთას ეიშანუ, ზეიმქ მარჯანიშვილიშ მოედანს იმანჯჷ. ზეიმიშ ფარგალეფს მაკათურეფქ გჷმოფინეს საქორთუოშ შილეფი, მარჯანიშვილიშ მოედანს გიფარფაშჷ საქორთუოშ დიდი შილაქ, ჭიჭე შილეფი — უბრალე მუკმალუეფს აკურიგეს.

ორდოშიანი საქორთუოშ შილეფი

ორდოშიანი საქორთუოშ შილეფი შხვადოშხვანერი რდჷ. ზოხო-ზოხოთ რსებენდჷ სახნეწჷფო შილა, ოხვამური, ლესქერიშ. სახენწჷფო შილას ომაფე შილა ჯოხოდჷ (შხვანერო სეფე-შილა (სეფე-დროშა)). XI-XVI ოშწანურეფიშ ქორთული ოისტორიე წყუეფი ქორთულ სახენწჷფო შილას იშინუანა, მუჭოთ „გორგასლიან დო დავითიანს“. თინა რდჷ ართოიანი საქორთუოშ სიმბოლო. თე შილა ვახტანგ გორგასალიშ ბორჯიშე მიშას ოკო დო ჩე ფერიშ ჸოფედკო ოკო, მემარგებული ჭითა ჯვარამი ბუნს. სომეხ ისტორიკოსეფიშ ჩინებათ, ჩე შილას მუდგაინი შანი ოკო მიკოხედჷკო, მორო უჩინებუ რე კონკრეტული გჷმოხანტუალა. რსებენს შხვა ჩინებათ, ნამუშ მეჯინათ საქორთუოშ სახენწჷფო შილას წიმინდე გერგიშ გჷმოხანტუალა რდჷ გეხანტილი. თე ჩინებას ირზენს შქა ოშწანურეფიშ პოლონელი მეშარალე კოტოვიჩი, ნამუწთ უძირჷ იერუსალიმშა ოხვამერო მოულირი ქორთუეფი, ქორთული სახენწჷფო შილათ. გჷნოჩამათ, „გორგასლიანი დო დავითიანიშ“ შილა მა-19 ოშწანურაშახ რსებენდჷ დო თინა ქუთეშიშ ომაფეშ ზარდახანს იჩუალუდჷ. მა-19 ოშწანურაშ დაჭყაფუს — ახალციხეშ ბურჯაფიშ ბორჯის თინა თურქეფს ქუხვამილუაფჷნა.

XIII-XIV ოშწანურეფს ჩე ალამიშ ელახჷ გჷთმორჩქინდჷ უჩათ, ნამუსჷთ მიკახე ჩე წორწხელამი ჯვარი. ფირქენა, ნამჷ-და თინა დავით ნარინქ მიშეღჷ ბჟადალი საქორთუოს დაკვირდებაშ უკული. XV ოშწანურას, საქორთუოშ ომაფე-სათარეფო აკოცჷმაშ პერიოდშე შილეფიშ ნერგვარობეფქჷთ გემიარჷ. ქართლიშ ომაფე შილაქ მოჭითე ბუძუგირიშფერო გჷნირთჷ. ბჟადალ საქორთუოს დეკვირდჷ ჩე შილაქ.

• 
  ჯვეში ქორთული (იბერიული) შილა მაფა გორგასალიშ მართუალაშ ბორჯის V ოშწანურას.
• 
  დავით IV აღმაშენებელიშ შილა.
• 
  თამარ მაფაშ შილა.
• 
  ართოინაი საქორთუოშ ომაფეშ შილა, X-XV ოო.
• 
  ოდიშიშ სათაროშ შილა, XIII-XIV ოო.
• 
  ოდიშიშ სათაროშ შილა, XIV-XIX ოო.
• 
  ქართლ-კახეთიშ შილა.
• 
  ვახტანგ VI-აშ შილა.

რესურსეფი ინტერნეტის

• ვიკიოწკარუეს რე ხასჷლა თემაშე: საქორთუოშ შილეფი
• სახენწჷფო სიმბოლოეფი Archived 2012-03-16 ვებ-ხასჷლას Wayback Machine. , საქორთუოშ პრეზიდენტიშ ოფიციალური ვებ-ხასჷლა.
• საქართველოს ორგანული კანონი „საქართველოს სახელმწიფო დროშის შესახებ“
• სახელმწიფო სიმბოლიკა Archived 2009-04-24 ვებ-ხასჷლას Wayback Machine. , საქართველოს კანონები სახელმწიფო სიმბოლიკის შესახებ.
• დროშის აგების წესი – კანონი (ანიმაცია), (არაოფიციალური ვერსია).

ლიტერატურა

• ს. გამსახურდია, ნ. შოშიაშვილი, ზ. ხიდურელი: „საქართველოს სახელმწიფო დროშები და გერბები“, თბილისი, 1990.
• გიორგი მაჭარაშვილი: „დროშა გორგასლიანი“, თბ. 2011.
• „საქართველოს დროშები და გერბები ვახუშტი ბაგრატიონის მიხედვით“, საქ. რესპ. მეცნ. აკად., გეოგრაფიისა და გეოეკოლოგიის ინ-ტი ; [შემდგ.: ნარგიზა გამცემლიძე, თამაზ კიკნაძე]. - თბ.: სამშობლო, 1991.
• „საქართველოს სახელმწიფო სიმბოლოები : აღწერილობა, გამოსახვა, გამოყენება.“ - თბ. : [ბონა კაუზა], 2005. ISBN 99928-844-2-8.
• რუსუდან შელია (16 გჷმათუთა, 2017(2017-10-16)). როგორ იქმნებოდა ქართული დროშა. პოლიტიკა. კვირის პალიტრა. კითხირიშ თარიღი: 2019-08-03.