ადიღე: გინორთი გინოჯინეფს შქას

ადიღეშ ტერიტორიას მეგორაფილი ადამიერიშ უჯვეშაში ნოქური ჯვ. ქუაშ ხანას ორხველჷ. რჩქინელი რე გიმენ დო ჟილენ პალეოლითიშ ხანაშ ნოხორეფი. ჯვ. წ. III ვითოშწანურას ადიღეშ ტერიტორიას გოფაჩილჷგოფაჩილი რდჷ [[მაიკოპიშ კულტურა]]. ადიღეეფი მეოტეფიშ ჯოხოთ ხოლო რდეს რჩქინელი; მეოტეფი აკმაართიანენდეს კერკეტეფს, ზიხეფს, ფსესეფს, სინდეფსო დო შხვა ტომეფს. ჯვ. წ. V ოშწანურას სინდეფქ ზოხორინელი ომაფე ქუდარსხუეს, მარა ჯვ. წ. IV ოშწანურაშე თინეფი ბოსფორიშ ომაფეშ პოლიტიკურ გოლინაშ თუდო რდეს. მუმალ ოშწანურეფს ადიღეეფქ გჷნიცადეს სკვითეფიშ დო სარმატეფიშ ეთნიკურ-კულტურული ჟიგოლინა. I ოშწანურას ადიღეს ალანეფქ ქუგაღვაღვეს, IV ოშწანურას — [[ჰუნეფი]]. I ოშწანურას გემანგარჷ ზიხეფიშ ტომქ, ნამუთ V-X ოშწანურეფს ადიღურ ტომეფიშ რსხუშ ოდუდეს რდჷ. „ზიხი“ ქორთულ წყუეფს მოშინაფილი „ჯიქიშ“ მოგე რე. ძჯვ. ქორთულ წყუეფიშ „ჯიქეთი“ ედომუშამ ადიღეს ხოლო გურიშხმენდჷგურიშხონარენდჷ. ადიღეეფი საქორთუოს „ქაშაგეფიშ“, „ქაშქეფიშ“ ჯოხოთ რენა რჩქინელი, შონეფი თინეფშა ამდღა ხოლო „ქაშქეფი“ უჯოხონა.

IV-X ოშწანურეფს ადიღეეფი ვაჭრენდესვაჭარენდეს ყირიმწკჷმა, [[ამიერკავკაცია]]ს, ირანწკჷმა, კიევიშ რუსეთიშ დო ბიზანტიაწკჷმა. VI-X ოშწანურეფს ბიზანტიაქ ადიღეი მუშ გოლინას დუმორჩილჷდოუჸუნუ დო თექ ქირსიანობაშ გოფაჩუა ქჷდიჭყჷ. XIII-XIV სოშწანურეფს ადიღეეფს გეგშერთჷ ყაბარდოალეფქ დო ოორუე კავკაციაშ ცენტრალურ ნორთის ქჷდიხორეს. დოხოლაფირო XIII ოშწანურაშე ბჯადალბჟადალ ადიღეურიადიღეურ ტომეფიტომეფქ ადიღელადიღარ კათათ გეგმიქიმინეს. კინე თე პერიოდის რჩქალი ტემპით ივითარებუდჷ ფეოდალური ურთიართობა. ადიღეალლეფი მეყუნდეს მეჩქოლარეობას, დიხაშხანდას, მეჩხომეობას, მესქალობას. ივითარებუდჷ მოხელობა — ორქოჭკადუალა, მეთუნეობამეთუნობა, ლითონდამუშება, ჭკადუალა დო შხვა. მეურნობა თარო ნატურალურ ხასიათის ატარენდჷ. XIII-XIV ოშწანურეფს ადიღე ვაჭრენდჷვაჭარენდჷ ოორუე უჩაზუღაპიჯეთიშ გენუაშ კოლონიეფწკჷმა. გინმუღუდეს უმენტაშო თოფური, სანთელი, ხილი, წილამურობა დო შხვა საქონელიმეკონ-მოკონი.

ადიღე-[[საქორთუო]]შ ურთიართობას ხანგჷნძე ისტორია უღჷ. [[ლეონტი მროველი]]შ ჩინებათ, მაფეფიშ — აზორკიშ დო არმაზალეფიშ ბორჯის (I ო.) ქართლიშ ლაშქარს ჯიქეფი ხოლო ჸოფენა. ჯუანშერიშ ჩინებათ, 455 წანას, თე მხარე ლაშქარით გიშულებჷ ვახტანგ გორგასალს. 656 წანას, კონსტანტინოპოლიშ VI მოსოფელიშ საოხვამო შაყარუაქ ჯიქეთიშ ეპარქია მცხეთაშ საკათალიკოსოშ დუქვემდებარჷდუჸუნუ. XII-XIII ოშწანურეფს ადიღე საქორთუოშ პოლიტიკურ გოლინაშ თუდო რდჷ დო თაქ ასე ქირსიანოვაშქირსიანობაშ გჷმაფაჩალო საქორთუო გიშმეშჷ.

XIII ოშწანურეფს ადიღეშ ნორთი ორქოშ ურდოქ დიმორჩილჷდიჸუნუ. XVI ოშწანურაშე გჷნიცადენდჷ ოსმალეთიშ დო ყირიმიშ სახანოშ პოლიტიკურ ექსპანსიას. კინე თე ბორჯიშე გიფაჩჷ [[ისლამი|ისლამქ]].