ლიეტუვაშ დიდი სათარო: გინორთი გინოჯინეფს შქას

IX-XII ოშწანურეფს ლიეტუვას ფეოდალური ურთიართობეფი ივითარებუდჷ. მაართაჸოფური თემური მონწყილობაშ აკოცჷმაშ დოა [[ფეოდალიზმი]]შ მიშაღალაშ უკული, წჷმიქიმინჷ სახენწჷფოქ, ნამუსჷთ XII ოშწანურაშ 30-იან წანეფს ლიეტუვა დიდი სათარო ჯოხოდჷ. თე პროცესი დაბიწორჷ გერმანელ ჯვაროსანეფიშ აგრესიაშ აწმარენჯი ბურჯაფიშ უციობაქ. ქიანაშ გამანგარებაშ ღანკით დიდი თარი [[იაგაილო]]ქ ([[1377]]-[[1392]]) [[პოლონეთი|პოლონეთწკჷმა]] ქუდოდჷ კარევოშ უნია [[1385]] წანას. [[1410]] წანას [[გრიუნვალდიშ ბურჯაფი]]ს ლიეტუვაშ, [[რუსეთი]]შ დო [[პოლონეთი]]შ ჯარეფქ მოჯალაგეს ტევტონი აიარეფი დო გაჩემეს თინეფიშ აგრესია. ლიეტუვას, სოდე წჷმობური რელიგია პატჷნენდჷნ, [[XIV ოშწანურა]]შ დალიაშე ნძალათ ქჷდიჭყჷ [[კათოლიციზმი]]შ გოფაჩუაქ. თე პერიოდის ყაზახობაშ მასობური დაჭკორება მიშჷ. ლიეტუვაშ დიდი თარეფი ცადენდეს რუსეთიშა ოდებელი დიხეფი მიდუღალდესკონ. მორომ, მოსკოვიშ ცენტრალიზებულიცენტრალიზაფირი სახენწჷფოშ აკოქიმინუაქ დო გომანგარაფაშგანძალიერებაქ გაჩემჷ თინეფიშ წჷმი ულა ბჟაეიოლჸურე. [[XVI ოშწანურა]]შ მაართა ნორთიშე მოსკოვ-ლიეტუვაშ ლჷმეფიშ (1500-1503, 1507-1508, 1512-1522, 1534-1537) უკული, ლიეტუვაშ დიდმა სათაროქ მიოდინუ [[სმოლენსკი]], [[ჩერნიგოვი]], [[ბრიანსკი]], [[ნოვგოროდ-სევერსკი]] დო ასიანი რუსეთიშ შხვა დიხეფი. ქიანას კლასობური ბურჯაფიშ გოკონწარაფაქ დო [[ლივონიაშ ლჷმა|ლივონიაშ ლჷმას]] უმწუძინობაქ გოპიჯჷ ლიეტუვაშ დიდი სათაროშ გოართოიანაფა პოლონეთწკჷმა [[1569]] წანას ლუბლინიშ უნიათ, ნამუსჷთ [[რეჩ პოსპოლიტა]] ჯოხოდჷ.