ვლადიმირ-სუზდალიშ სათარო: გინორთი გინოჯინეფს შქას

ანდრია ბოგოლიუბსკი ოცადუდჷ ვლადიმირი რუსეთიშ [[ქირსიანობა]]შ ცენტრო გჷნურთინუდკონგჷნურთინუაფუდჷკონ. თეჯგურა პოლიტიკაშ შედეგი რდჷ საოხვამე არქიტექტურაშ დო კულტურაშ გოფალუა. [[1174]] წანას, ანდრია ბოგოლიუბსკი აკორაგადაფილი ბოიარეფქ დოჸვილეს. სათაროს ერია-მორიაქ ქჷდიჭყჷ. საბოლათ გიმორძგუ ანდრიაშ ჯიმა [[ვსევოლოდ დიდი ბუდე|ვსევოლოდ დიდ ბუდექ]] (1176-1212). თინა წჷმოძინელო აგჷნძორენდჷ მუამუშიშ დო ჯიმაშ პოლიტიკას. [[1203]] წანას, თიქ კინ აკორაბადუ [[კიევი]], [[1207]] წანას — ქჷდიჸუნუ რიაზანი. ხანეფიშემაწარალეფიხანეფიშემაჭარალეფს თიშა „დიდი“ უჯოხოდეს. ვსევოლოდიშ საქვარქ ჩინებულ თხობელუას „ამბე იგორიშ ლესქერუაში“-ს ეიხანტჷ. თიში ღურაშ უკული, ვლადიმირ-სუზდალიშ სათაროს კინ ერია-მორიაქ ქჷდიჭყჷ. [[1218]] წანას, ხვისტაშა გეშართჷ ვსევოლოდიშ ქომოლსქუა იურიქ. თიქ კინ გამანგარჷ ვლადიმირ-სუზდალიშ სათაროშ ჰეგემონია რუსეთიშ სათაროეფს შქას, [[1220]] წანას, გიორჯგინჷ ვოლგაშ ბულგარეფს დო [[1221]] წანას ქჷდარსხჷ ნიჟნი-ნოვგოროდი.

[[1238]] წანას, [[ბათო-ყაენი]]შ ურდუმეფქ აკორანადესაკორაბადეს ვლადიმირ-სუზდალიშ სათარო, დოჭვეს დო აკარღვეს ნოღეფი მარა თათარ-მონღოლეფიშ უღუქ ვაშილებუ ვლადიმირ-სუზდალიშ სათაროს ინორსხილი პოლიტიკური დო კულტურული ტრადიციეფიშ ეშაჸოთამა. თე ტრადიციეფი XIV-XV ოშწანურეფს გაგჷნძორჷ დო გავითარჷ [[მოსკოვიშ დიდი სათარო|მოსკოვიშ სამთავროქ]] ართოიანი ცენტრალიზაფილი სახენწჷფოშ დორსხუაფაშ პროცესის.