ვაჰაბიზმი: გინორთი გინოჯინეფს შქას

 

ვაჰაბიტური იდეოლოგიაშ თარ ჩინებას წჷმარინუანს პრინციპი ართმორწუმუაშ გეშა. ხვალე [[ალაჰი]] რე ღირსი პატიცემაში დო, თაურეშე გიშნაველი, ვა რე მუთუნნერი წიმინდე აბანეფი დო წიმინდანეფი - ანტკიცდნა ვაჰაბიტეფი. [[ყურანი]] ოკო რდას არძა მუსლიმიშო ეშმაულარი ჭურჭული. თაშნეშე ვარებული რე [[მუჰამედი]]შ კულტი, თიშენ, ნამჷ-და კათას დო ღორონთს შქას მუთინნერი შქამალი ვა რდას ოკო. მანგიორო ვაჰაბიზმი აღიარენს ხვალე ართღორონთალას (ანუ „ტავხიდ“-ის), ნამუშ მეჯინათ ხვალე ალაჰი რე დუდიშ დოჩანაფაძ სიმბოლო. „ტავხიდიშ“ ოსხირი რე ჩინება „ლა ილაჰა ილლალლაჰი”, ანუ მითინ ვა რე ღირსი დუდიშ დოჩანაფაში ალაჰიშ მოხ. ვაჰაბიტური ართ-ართი სალიტერატურე-ოხემანჯღვერუე წყუშ მეჯინათ, ნამუქჷთ გიფაჩუ [[ოორუე კავკაცია]]ს დო წჷმარინუანდჷ ათე რელიგიური გემაჸვენჯალაშო ოხვილურ კონსპექტის, ბონას რე აღიარაფილი გეჸვენჯი: „..მუსლიმქ ოკო მიღას ისლამიშ დოგურაფა, ნამუთ მოჸონაფილი რე წიმინდე ყურანს — ალაჰიშ ზიტყვას დო [[სუნა]]ს — უწმოხმორაგადე მუჰამედიშ გჷმნარაგადებს. ისლამი არძა თექიანურ დო თიქიანურ ოკითხირეეფს გამას არზენს. უჟინაში ალაჰი ვემიღენს აკა შხვა რელიგიას დო შხვა კონსტიტუციას [[შარიათი]]შ მოხ. თინჩალა დო სინთელუანობა თის, მით გეჸუნს ემეთ რზას დო გეჸუნს უწმოხმორაფადეშ ქადაგუეფს. ირი მუსლიმი ვალდვალირი რე მუში რინა ეიონწყუას ყურანიშ დო სუნაშ მეჯინათ. ისლამი მოუჭანუანდ მუში მაქადაგებელეფს მიღან რჩქინა დო გონათუა. ისლამი ჩინებულენს სამართალამი რზათ მოპალირჷ სიდინდარეს. ისლამი სამართლიანუაშ [[რელიგია]] რე. ალაჰის უჸორს სამართალამი კათა. ისლამი [[ჯიჰადი]]შ დო რინაშ რელიგია რე. ისლამი მოუჭანუანს არძა თიშ გემაჸვენჯის ვედინარღას მუში ოღვენი, ხემანჭუაფა დო თელარათ ისლამიშ გომორძგუაშო. ისლამი ივარენს პრაგმატიზმის დო თი იდეეფიშ მიშაღალას, ნამუეფჷთ გილმალუანა სიწიმინდეს დო სისქვამეს, კერძოთ შხვადოშხვა სახეშ სიახალეეფს დო რცურწუმეფს.“