ვაჟა-ფშაველა: გინორთი გინოჯინეფს შქას
დინორექ დილასჷ დინორექ ქეგიაძონუ
ჭ.რ. →ბიოგრაფია |
ჭ.რ. →ქიმერონი |
||
ღოზი 11:
==ქიმერონი==
ვაჟა-ფშაველაშ მაართა კორესპონდენციაქ „წერილი ხევსურეთიდან“ [[1879]] იბეშტჷ („დროება“, № 1), მაართა თანგილქ [[ერკმან-შატრიანი]]შ თხობელუა „ფეოდალიშ ერდუალაქ“ — [[1880]] („ივერია“, № 4), მაართა ლერსიქ „მეომარი“ — 1881 („იმედი“, № 3-4), მაართა თხობელუა „სურათი ფშავლის ცხოვრებიდან“ — [[1881]] („დროება“, № 184). ვაჟა-ფშაველაშ ქიმერონი XIX ოშწანურაშ ქორთული კრიტიკული რეალიზმიშ უმაღალაში ოკუჩხურიე. ქიაჩიშ მაყარაფალი ნძალეფიშ, ორთაშ „ონოფულური ნინაშ“ ჭირინაფაშ უშქირატუ კორინი თის ქორთული რომანტიზმიშ კონკას [[ნიკოლოზ ბარათაშვილი|ნ. ბარათაშვილიშ]] ქიმერონს უმოჯგირუანც. მარა ბარათაშვილიშ ლირიკას ადამიერიშ დინახალენი, სუბიექტური ქიაჩი რე
[[სურათი:Georgische Familie.jpg|thumb|300px|ვაჟა-ფშაველა ფანიაწკჷმა]]
ქორთუ პოეტეფ შქას ვაჟა-ფშაველაქ არძოშე ტომბას დინანჭჷ ორთაშ ონოფულუობას. თიშ ლირიკას ორთაშ მოღეეფც დო მოლინეფც გვალო აფუ ასქილადირი პირველქიმინელი ფალობუა. პოეტიშო სისქვამე გოფინილიე თახმობუაშ უკოროცხუ კონკრეტულ ფორმას. თელარა ედომუშამი ანდაფერუობათ
ღოზი 22:
ვაჟა-ფშაველაშ პოეტური სტილი არგამათ გჷშმეგორუ ედომუშამი XIX ოშწანურაშ ფონც. ვაჟა-ფშაველაშ პოეზიაშ ნინაქ კამათიშ საგანო გინირთ (ა. წერეთელიშ ჩინებური ლერსი „ვაჟა-ფშაველას“, 1913 დო ვაჟა-ფშაველაშ „დოგვიანაფილი გამა აკაკის“, 1913). თიში ნინაშური პოზიცია დოორჩანაფას იჭანუნად ჩქინ ბორჯისჷთ. ვაჟა-ფშაველაქ გაფართინუ ქორთული პოეტური ჩიებაშ ჩარჩოეფი, კერძოთ, დიალექტური დო ჯვეში ქორთული ფორმეფიშ მჷშაღალათ გადიდარუ ლექსიკა, მიარეფერუანობა აკუძინჷ ლერსიშ ზიტყვიერი ნაშუას.
ვაჟა-ფშაველაშ თხობელუეფც გვალაშეფიშ ჸოფა-რინაშ ემასახალი რეალისტური სურათეფიშ, კოლორიტული ხასიათეფიშ ფონც გონწყუმილიე თიბორჯიშ საქორთუოშ სანწაკლე სოციალური კონფლიქტეფი („პატარა მწყემსის ფიქრები“, „დარეჯანი“, 1886; „პაპას მსოფლიო ფიქრები“, 1903; „უძმოს-ძმა“, 1906 დო შხვა). უნიკალური ანაჩიაშიე XIX ოშწანურაშ ქორთული ლირიკაშ პროზაშ ართმურთეფი „შვლის ნუკრის ნაამბობი“ (1883), „ხმელი წიფელი“ (1888—1889), „ქუჩი“ (1892), „მთიანი მაღალი“ (1895).
ვაჟა-ფშაველაშ დრამატული ნაწარმონებეფშე („სცენა მთაში“, „სცენები“, 1889; „ტყის კომედია“, 1911; „ნაკვესები“, 1886—1908) ეიოშანალიე დრამა „მოკვეთილი“ (1894), ნამუთ წანეფიშ აშაბანც წჷმოძინელო იდგუმუდ ქორთულ სცენას.
ვაჟა-ფშაველა კორობუნდ დო ობჟინუანდ თიიშური პოეზიაშ ართმურთეფც. ქორთული ეთნოგრაფიაშ დო ფოლკლორისტიკაშო ფასუგუდვალუ რე
[[ფაილი:chargali2.jpg|thumb|300px|ჩარგალი. ვაჟა-ფშაველაშ ჸუდე-მუზეუმი.]]
ვაჟა-ფშაველაშ ნაჭარეფი პოეტიშშურდგუმას ზოხო წიგნო ვანაფერო იბეშტუდ (თხობელუეფიშ კორობილი, 1889, 1898; „თხზულებანი“, 1899; „ცრემლები“, 1909
== ლიტერატურა ==
|