ვაჟა-ფშაველა: გინორთი გინოჯინეფს შქას

ვაჟა-ფშაველა კორობუნდჷ დო ობჟინუანდჷ თიიშური პოეზიაშ ართმურთეფც. ქორთული ეთნოგრაფიაშ დო ფოლკლორისტიკაშო ფასუგუდვალუ რე მუში ჭარილეფი „ფშავლები“, „ფშავლების ცხოვრებიდან“, „ხევსურები“ (1886), „ლაშქრობა“ (1888), „ფშაველი დედაკაცის მდგომარეობა და იდეალი ფშაურის პოეზიის გამოხატულებით“ (1889), „ძველი და ახალი ფშავლების პოეზია“ (1896) დო შხვები. „ცივილიზებულ“ ქიაჩიშე მოჩლითაფირი პოეტი ირიათონო თოლც ოჸუნუანდ კოჩანიერობაშშურიელი გოვითარაფაშ რთულ პროცესის დო დუდგოჭყოლადათ ოცადუდ გაკლუგორუდუკო გამა ეპოქაშფარანიშ მაჭვებელი კითხირეფშა.