ჯორჯ გორდონ ბაირონი: გინორთი გინოჯინეფს შქას

დრამატულიე ბაირონიშ ლერსეფიშ ციკლი "ებრაულიურიული მელოდიეფი" (1814-1815), ნამუეფსჷთ შურობუმუშ დინაფაშ ჭუაწკჷმა ართო გჷმოხანტილიე ადამიერიშ ნძალაშ დო გომორძგვაფაშ რწუმა. შვეიცარიას დოჭარილ ლერსეფს დო პოემეფს ასახულიე ბაირონიშ დინოხოლენი წინანდეგობური განწყობილებეფი - უმენდობა დო, თე შვანც, დუდიშალაშო ლჷმაშ ჸუმენი; წინანდეგობური რე თაშნეშე ფილოსოფიური-დრამატული პოემა "მანფრედი" (1817), ნამუშ გერგეზი ინდივიდუალისტი რე, ზოხო გერინელიე, სარწუმებაშ, ნძალაალობაშ დო დიდებაშ მოვარიე; თაშნეშე თის წანს ადამიერული არზიშ ნძალა, ნამუთ იმორჩილენს ორთაშ შურეფს. თე პოემა ფაუსტური იდეაშ რომანტიკული ინტერპრეტაცია რე. ათეშნერი შურიერზამაშიე მისტერია "კაენი" ([[1821]]); ბიბლიური გმირი გიმოჸონაფილიე უშურიგებუ მოარყეთ, ნამუთ ღორონთის ეარყებუ დო ადამიერიშ ბედინერობაშ მიოჭირინაფალო რსაფილიშ ვარაფაშ დო ლჷმაშ შარას გიშმეგორუნს. [[1817]]-შე ბაირონიშ შემოქმენდაფას იტომბარებუ ინტერესი სოციალური პრობლემეფიშ ჸურე ("ტასოშ ჩიული", [[1817]]; "მაზერა", [[1818]]; "ჩაილდ ჰაროლდიშ" ჟირი ეკონია ცქვაფა, 1816-1817); პოლიტიკური მოტივეფითიე გონძღილირი ტრაგედიეფი "მაჩინო ფალიერო, ვენეციაშ დოჟი", "სარდანაპალი", "ჟირი ფოსკარი" (სუმხოლო[[1821]]); ბაირონიშ მონძეობას შანულამი აბანი უკინებუ პოლიტიკური დო ლიტერატურული დინორეშ მაკათაფუ სატირას ("ბეპო", [[1818]]; "ირლანდიარი ავატარა", [[1821]]; "სამსჯავროშ ძირაფა", [[1822]] დო შხვა).