აგრონომია (ჯვ.-ბერძენ. ἀγρόςმინდორი, νόμοςკანონი; ზიტყვაზიტყვათ — მენცარაფა მემინდორალაშ კანონეფიშ გეშა) — ოფუტე-ომეურნე წარმებაშ მენცარული ოსხირი, ოფუტეშ მეურნალაშ არძა დარგიშ რჩქინაშ ართობურალა. ოფუტე-ომეურნე წარმებაშ თეორიაშ დო პრაქტიკაშ გოვითარაფაშ შედეგო აგრონომიაშე გეგშერთჷ, ოფუტეშ მეურნალაშ ეკონომიკა და ორგანიზაციაქ, ზოოტექნიკაქ, მენცარაფაქ ოფუტე-ომეურნე მანქანეფიშ გეშა, ოფუტე-ომეურნე პროდუქტეფიშ გინომუშაფაშ ტექნოლოგიაქ დო შხვაქ. აგრონომიაშ ჩინებას ასე იგურიშხონარებჷ აგრონომიულ მენცარობეფიშ კომპლექსის დო ოფუტე ომეურნე კულტურეფიშ მოჸონაფაშ პრაქტიკულ მოხუჯეფს (ზოგადი დიხაშხანდაფა, აგროქიმია, აგროფიზიკა, მეჩანარალა, სელექცია, მეთასალა, ფიტოპათოლოგია, ოფუტე-ომეურნე ენტომოლოგია, ოფუტე-ომეურნე მელიორაცია დო შხვა). მენცარული აგრონომია გერსხჷ ზოგად ბიოლოგიას, გენეტიკას, დიხამარჩქინჯალას, ჩანარეფიშ ფიზიოლოგიას, ბიოქიმიას, მიკრობიოლოგიას, ბიოფიზიკას, ოფუტე-ომეურნე მეტეოროლოგიას დო შხვა ორთაშრაგადუაშ მენცარალეფს. აგრონომია გჷმირინუანს ლაბორატორიულ დო ოვეგეტაციე მეთოდეფს, ოველე ცადაფას, თაშნეშე დიხაშ, ჩანარალაშ დო თ. უ. ოექსპედიციე გჷთონაკვერუეფიშ შედეგეფს.

აგრონომი, ფსუთ თასილჷ ჸვანას.
აგრონომი ზჷმუნს დო ინმიჭარანს ლაიტიშ ძინას დო შხვა პარამეტრეფს.

ლიტერატურა რედაქტირაფა