აზანი (არაბ. أَذَان‎ — გჷმოცხადაფა, გინაფა‎) — ისლამს: მუსლიმეფიშ მოჭანაფა საართო ხვამაშა (ოსხუნური რე, ართამო). უციო რე ძინათებული ქომოლკოჩეფშო (ალ-ყიფაიაშ ფარდი). აზანიშ დო იყამეფიშ გჷმორაგადაფაშ ჟირი ფორმა რე[1]. აზანს კითხულენს — მუეძინი (თურქ. — აზანჩი). აზანიშ კითხირიშის მუეძინი სახეთ მუკორთელი რე ქააბაშჸურე (ქიბლა) დო ოძირაფალ კითეფს ჸუჯეფშა იცუნუანს. აზანიშ უკული მუშმარენ ხანშა, უშქარეთ ხვამაშ უწმოხ, იკითხირუაფუ იყამა, ნამუთ აკმოდირთჷ კჷნ თიჯგურა ფორმაშე, ნამუშათ შილებე გეძინელქ იჸუას გჷმორაგადაფაქ ნამაზიშ დოჭყაფაშ გეშა. რჩქვანელობურო ნამაზი გჷმიცხადებუაფუ მეჩეთიშ მინარეთიშე.

ჟან-ლეონ ჟერომი. მუეძინი მოუჭანუანს მორწუმეეფს ოხვამუშა მინარეთიშ კონკიშე (1879)

აზანიშ გჷმოთქუალა ნამაზიშ უწმოხ ვა რე უციო, მარა ძალამ კორინელი (სუნა მუაქადა) საქმე რე. თაშნეშე კორინელი რე მუსლიმანქ ბაღანაშ დაბადებაშე მუსხირენ ხანიშ უკული მარძგვან ჸუჯის ქელაფირცქინას აზანი. თეშნერო ორთჷნა, მუჟამსჷთ ადამიერს უბადო შურეფი დეპატონებჷნა.

აზანიშ აუდიოდინნაჭარა.
ტაჯიკი, ნამუთ აზანს კითხულენსჷნ (დოხოლ. 1865 დო 1872 წანეფი). ავტორი: ალექსანდრ კუნი, თურქესტანული ალბომი. 1872 წ.

სქოლიო რედაქტირაფა

  1. Шарх Булуг аль-Марам Усеймин.