მონღოლეფი

მონღოლეფი — ცენტრალური ბჟაეიოლ აზიაშ ეთნიკური ბუნა, ნამუთ თარო ოხორანა მონღოლეთის, ჩინეთის დო რუსეთის.

მონღოლეფიშ იმპერიაშ გოჭყაფა რედაქტირაფა

XIII ოშწანურაშ დაჭყაფუს, აზიაშ ბჟაეიოლ ნორთიშე ახალი დჷმაჸუნაფალეფი — მონღოლეფქ ეყარეს ბჟადალჸურე. თინეფქ კუნტა ხანშა მახუჯეს ისლამური ოქიანუშ დიდი ნორთიშ, კავკაციაშ, რუსეთიშ დო ბჟაეიოლ ევროპაშ შანულამი ტერიტორიაშ დოჸუნალა, თე დოჸუნაფეფიშ შედეგო მოსოფელიშ ისტორიას უდიდაშ იმპერიაქ გიჭყჷ.

მონღოლეფი ისტორიას ჩინებული რე თაშნეშე თათარეფიშ ჯოხოთ. თე ჯოხოქ ქასქიდჷ მონღოლეთიშ იმპერიაშ ბჟადალ ნორთეფს, სამანგათ ასეიანი რუსეთიშ ტერიტორიას XVIII-XV ოშწანურეფს რინელი მონღოლურ სახენწჷფო ორქოშ ურდუმს. უკული ევროპალეფი თათარეფს უძახჷდეს არძა თურქული გოჭყაფაშ კათას ოსმალეფიშ მოხ (ეიოშინალი რე, ნამჷ-და მონღოლეფი დო თურქეფი მოჯგირე კათეფი რენა). ასე თათარეფო მიშინუაფჷნა ვოლგაშპიჯეთიშ თურქეფი.

მონღოლ ჸევე ჩინგიზ ყაენქ ხანგჷრძე ბურჯაფიშ უკული მახუჯინჷ ართიანწკჷმა მონირზე გეგია მონღოლური ტომეფიშ გოართოიანაფა დოთინეფს უნჯღვერდჷ ჩინგიზ ყაენიშ ჯოხოთ. 1206 წანას, წყარმალუ ონონიშ ოდუდეწკჷმა მანჯაფილ შაყარუას მონღოლურ ტომეფქ თის ართგურობაშ ფუჩაფა დუდვეს. ქჷდიჭყჷ მონღოლეფიშ დოჸუნალეფიშ ეპოქაქ.

შანულამი წანეფი რედაქტირაფა

1160-1227 — ჩინგიზ ყაენი 1215 — პეკინიშ ეჭოფუა 1256 — ალამუთიშ ჯიხაზურგაშ ეჭოფუა დო ასასინეფიშ სახენწჷფოშ მოჯალაგუა 1258 — ბაღდადიშ ეჭოფუა დო აბასიანეფიშ ოხალიფეშ თება 1260 — აინ ჯალუთიშ ბურჯაფი

ლიტერატურა რედაქტირაფა

ისტორია 11, ავტორები: ნოდარ ასათიანი, ნინო კიღურაძე, გიორგი სანიკიძე, ლალი ფირცალავა, ISBN 978-99940-994-7-4

თაშნეშე ქოძირით რედაქტირაფა

ათე სტატია მერკე რე.
თქვა შეგილებუნა ქიმეხვარათ ვიკიპედიას დო გაგშათინათ დო გახვეიანათინ.