შამქორიშ ლჷმა

შამქორიშ ლჷმა 1195 წანაშ 1 მანგის, საქორთუოშ ჯარიშ ლჷმაქ ირანიშ აზერბაიჯანიშ ათაბაგიშ აბუ ბაქრიწკჷმა (1191-1210) შამქორიშ (ასეიანი აზერბაიჯანი) ხოლოს მოხვადჷ.

აზერბაიჯანიშ ილდეღიზიდ ათაბეგიშ უსკე ყიზილ-არსლანიშ (1186-1191) ღურაშ უკული ხემანჯღვერობაშე ლჷმაქ მუშ ჯიმასქუალეფს შქას ეტირხჷ. ოშქარ ჯიმაქ აბუ-ბაქრიქ დამარცხჷ უნჩაში ჯიმა ხუტლუ ინანჩი დო მუქ იხვამილუ ათაბეგობა. უკლაშ ჯიმაქ ამირ მირან შირვანშაჰ აღსართან მაართას ქესინჯჷ. აბუ-ბაქრიქ მალას თინეფი ხოლო დამარცხჷ. თი ხანს დიხაშ ნწალუაქ აკოტახჷ შირვანიშ დუდი ნოღა შემახა დო თექ ბრელი ადამიერ ქეკიდჷნუ. შირვანშაჰიქ დო ამირ მირანქ მოხვარა საქორთუოშ მაფას, თამარს ქოთხის, ნამუქჷთ ვადუვარუ თინეფს მოხვარა. ათეშ უკული არსართანქ დო ამირ მირანქ ქახოლეს თამარს. საქორთუოს თინეფი საზეიმოთ მიღეს დო ლჷმუაშო დიჭყეს ხაზჷრუა.

ათაბეგ აბუ ბაქრიქ ხოლო ქაუდირთჷ ხაზჷრუას დო მეზობელი მუსულმანი გამგებელეფი ქიჭანუ. ბაღდადიშ ხალიფაქ მუს მუშ შილა დო 1000 ოქრო ქუმუჯღონჷ. აბუ ბაქრიქ ნოღა განძა ქიმიოტუ, ბჟადალშა მიდართჷ ტერიშ აკახვალამუშა დო ჯიხა-ნოღა შამქორწკუმა დებანაკჷ. საქორთუოშ ჯარს დავით სოსლანი დუდენდჷ. მუჟამს შამქორშა ხოლოშა ქიმერთესჷნ, მუქ ჟირო გორთჷ მუში ჯარი. ჭიჭე ნორთიქ ხიბაწკჷმა ქიდიჭყჷ ლჷმა, უმოს დიდ ნორთით დავით სოსლანქ ტერს ოჭიშშე ქიგიაშქუ. გლახა დო ულჷ შარაშ გურშენი მუშ ჯარს დეგვიანჷ დო თი რაზმის ნამუთ ხიბაწკჷმა გერდჷ, ჭე ხანს გუჭირდჷ, მარა ბოლოს დავით სოსლანქ ქიმიეხვარჷ ჯარით დო თექ გეგნოჭყვიდჷ ლჷმაშ ბედი. აბუ ბაქრიქ ინტჷ. ქორთუეფქ განძაშ ბაღეფშახ ქიმიათხოზეს ნტერს. მაჟირა დღას შამქორალემქ ნოღაშ კილეფ ქიმეჩეს ქორთუეფს. მალას განძა ხოლო დემორჩილეს.

შამქორიშ ლჷმას ქორთუეფიშ ჯარქ დიდი ღმალა ქეშეჸოთჷ ხეშა. ხალიფაშ მოჯღონელი შიალ, ნამუთ ქორთუეფქ ქაშეჸოთეს ხეშა, თამარქ გელათიშ მონასტერს შეწირჷ. კანკალე დოკუმენტეფიშ მეჯინათ, ქორთუეფქ შამქორიშ ლჷმას დამარცხეს მუსულმანური ქიანეფიშ დიდი კოალიციური ჯარი, სოდე ითამ შქა აზიაშე დო ინდოეთშე ჭანაფილი მალიმალრეფი რდეს. სინანდულეს ხოლოშიან ბჟაიოლს თიწკჷმა ვარდჷ სიტუაცია კოალიციურ ლჷმაშ მანწყუალო. ქორთუეფს საქვარი უღუდეს ირანიშ აზერბაიჯანიშ ათაბეგიშ, აბუ ბაქრიშ ოურდუმე ძალაწკჷმა, ნამუსჷთ შილებე მეზობელ ამირეფქ ქიმუხვარეს მუნეფიშ ჯარეფი.

ლიტერატურა

კიკნაძე რ., ქსე, ტ. 10, ხასჷლა. 681, ქართი., 1986 წანა