ჩინეთიშ ნოღეფიშ ერკებული

ჩინეთის ანდა მუდანობაშ ნოღა რე, თინეფშე ანდას ჯვეში ისტორია უღუ. მარა თეხანური ჩინეთის „ნოღაშ“ გიმე იგურიშხონარებჷ ჟირი შხვადოშხვა შანულობაშ მეკონი.

ნოღეფი ზიტყვაშ ბონი გაგებათ ვარ-და გეოგრაფიული ნოღეფი, მუჭოთ წესი, ზოხოიანი ადმინისტრაციულ ართულეფს ვაკმოქიმინჷნა. თე ბაძაძით დორხველი ნოღაშ მახორობაშ ფასება რთული რე — სტატიტიკა რჩქვანელობურო იკათუანს ედომუშამი ტერიტორიაშ მახორობას, ნამუთ დოჸუნს ონოღე მუნიციპალიტეტის.

ადმინისტრაციული გაგებათ, (ანუ ადამიერეფიშ მუდანობა, ნამუეფჷთ ნოღაშ ადმინისტრაციულ ხურგეფს ოხორანან, თინეფს შქას ნოღა-ელმაშარეეფს დო ოფუტე რაიონეფს) უშხუაშ ნოღეფი რე (2007^[1] წანაშ ფასებათ): შანხაი (24 632 000, 2010 წ.), პეკინი (19 720 000, 2009 წ.), ჩუნცინი (28 846 170, 2010 წ.), უჰანი (9 785 392, 2010 წ.), სიანი (8 252 000, 2000 წ.), ჩენდუ (11 000 670), ტიანძინი (14 425 000, 2009 წ.), შენიანი (7 760 000, 2009 წ.), ჰარბინი (10 635 971), ნანკინი (8 004 680, 2010 წ.).