ჭარუა

ჭარუა — არზიშ (ზიტყვეფიშ) ნაჭარათ გჷნოჩამა. თიში ფიქსაციაშ შანეფიშ სისტემას ჭარალუა ჯოხო. ჭარუა ნაჭარა (გრაფიკული) ელემენტეფით ორაგადე ინფორმაციაშ შხვადოშხვა მეძენას გჷნოჩამაშ დო ბორჯიშ გოძვენას ჸოფაშ მეშქაშობას ირზენს. ნადუდაშე ინფორმაციაშ გინაჩამალო გჷმირინუანდეს თიჯგურა მეშქაშობებს, მუჭოთ რე პიქტოგრაფია, რცხინა, ვამპუმეფი, კიპუ დო თ.უ. დორხველ ჭარუაქ გეგმიმუშჷ ჯარალობური რინაშ გორთულაფაშ დო ონოღე კულტურაშ გჷმოქიმინუაშ პროცესის. ჭარუაშ სახეეფიშ კლასიფიკაციაშო თარი ვა რე შანეფიშ ფორმა, ანდანე რაგადუაშ ელემენტეფიშ შანეფით გჷნოჩამაშ ხასიათი. რე ჭარალუაშ 4 თარი ტიპი — იდეოგრაფიული, ზიტყვიერ-ლაწკარული (ლოგოგრაფიულ-სილაბური), დორხველ სილაბური დო ასო-სიმსური (ანბანური). კონკრეტულ სისტემეფს თე ტიპეფი, რჩქვანელობურო, ედომუშამო წკონდა სახეთ ვა რე.

ჭარუაშ სისტემა გერსხილი რე კჷნ თი სტრუქტურეფშა, ნამუშათ რაგადუა — გრამატიკაშა დო სემანტიკაშა, მარა უღჷ გეძინელი გოხურგუეფი დო წესეფი, ნამუთ დოჸუნს ირი კულტურაშო დჷმახასიაფალ თინჭარუაშ სისტემას. ჭარუაფონი აქტივობაშ შედეგო მეღებულ პროდუქტის „ტექსტი“ ჯოხო, დიო თე ტექსტიშ გჷმასხუნალს ვარ-და დჷმაკვირაფალს — „მაკითხირალი“.

ქოძირით თაშნეშე

• ჭარალუა
• კითხირი
• ჭარუა-კითხირი