ხელუანობა — ფირჩა სვენათ, ადამიერიშ ქიმერონიშ დო აწოსახუაშ ფიზიკური გჷმოხანტუა რე ნაწარმეფსჷთ, ნამუთ აკმაშქვანს ალობას დო ვარ მუნაგონაშ ხანტუშური გჷმოხანტუაშ შხვადოშხვა ფორმეფც. ზიტყვა ხელუანობა ეთმიჩამუ მუჭოთ ორთაშ მოპიჯე ჩჷნაფა.თე არზით ხელუანობას ორხველჷ ირფელი, ნამუთ ვაორთაშური ბადებაშ რე, ანუ აკოქიმინელჷ რე ადამიერიშით (ავტორიშ, ხელუანიშ). თეხანური ინტერპრეტაციით, ხელუანობაშ გოხურგუეფი ეთმოსახუნა ესთეტიკურ კრიტერიუმეფც, დო ტერმინი ართნერო ოწაწჷ ლიტერატურას, მუსიკას, სხაპუას, დრამატურგიას, ხანტურუას, სკულპტურას დო არქიტექტურას.

ვენერა მილოსარი, ლუვრი, პარიზი.
ვინსენტ ვან გოგი. მურიცხამი სერი, 1889 წ.
პოლ სეზანი. ბიბემუსი, ჭითა კირდე, 1897 წ.
ავსტრალიარ აბორიგენეფიშ ხელუანობა, ავსტრალიაშ ნაციონალური გალერეა, ქანბერა.

ონჭირე სვენათ, ხელუანობას გურიშხონარენა ხვალე მეჯინურ ხელუანობას, ანუ ფერჭარუას, გრაფიკას დო ხუროთმონძღვარუას. ზიტყვა ხელუანც მეტაფორულიმენორსით ხოლო ირინუანა დო თინა ეთმოშანუნც რჩქინაშ, ორსანტობაშ მაღალი ოკუჩხალეს ნამდგარდია საქვარუაშ დინოხალე.

შქა ოშწანურეფც ტერმინი ხელუანობა გჷმირინუაფუდჷ გურაფაშ ეიოშანალო, გჷმისხუნუდჷ მუჭოთ ეთოჩნებაშ ინსტრუმენტი. თე ფარანიშ შქვით დუდიშული ხელუანობას ორხველუდ: გრამატიკა, ლოგიკა, რიტორიკა, არითმეტიკა, მუსიკა, გეომეტრია დო ასტრონომია. ბჟადაჸალური კულტურას ვიზუალურ ხელუანობეფიშ შქას ოშწანურეფიშ განწხანს სქიდუდ ხვალე ფერჭარუა დო სკულპტურა. ისლამურ კულტურაას ჯინჯიერი ფორმა ორნამენტი რდჷ, რახან თე რელიგია შურდგუმილი სქჷლედეფიშ გჷმოსახუას კრძალუნდჷ. ნამთინე კულტურაშ ნიღაბეფი, ტატუირაფა, კერამიკა დო ლითონიშ ნაქიმინეფი რდეს მეჯინურ ხელუანობაშ ჯინჯიერი ფორმეფი. ტექნიკური პროგრესიქ შელებუანო გინაშქუ ხელუანობაშ ახალი ფორმეფიშ გორჩქინა, მუნერეფით რე: ფოტოგრაფია დო კინო,ოდო ალმახანური ელექტრონული ტექნოლოგიეფი ძირაფონი სახეეფიშრსუალოშ ახალი ფორმეფიშ ქიმინუაშ დო წჷმორინაფაშ მეშქაშალეფც ირზენც.

ხელუანობაშ დარგეფი

რედაქტირაფა

ხელუანობაქ შილებე გიარსხუას ფორმას, ფიგურას (ფერჭარუა, სკულპტურა), ზიტყვას (ლიტერატურა), ბგერას (მუსიკა), ყარაფის (სხაპუა) ვარა თინეფიშ ჰიბრიდის (თეატრი, კინო).

რესურსეფი ინტერნეტის

რედაქტირაფა