ჸილოშტყებამი
ჸილოშტყებამი — შოთა რუსთაველიშ ჩქინდა მულირი ხვათახვალე პოემა. პოემა ირთუ პროლოგო (დაჭყაფური), თარი ანბეთ დო ეპილოგო (დათებუ). დაჭყაფურს იჩიებუ პოეზიაშენ დო ჸოროფაშენ, დო თაქ პოეტი რაგადანს მუშ დუდიშენ:
- მე რუსთველი ხელობითა ... (მარგალურო: მა რუსთველი ხელუათუ...)
- დავჯე, რუსთველმან გავლექსე... (მარგალურო: მა რუსთველქჷ, თიში ანბე ბლექსე...)
პროლოგიშ ართი თიაქ (ესე ამბავი სპარსული... მარგ.: ათე ანბე სპარსული...) ორჩანუა გარჩქინჷ პოემაშ ორიგინალობაშენ, მარა სპარსული ნინაშ ჯგირი მარჩქენჯი - ვახტანგ მა-6 ნორაგადუე: „სპარსეთის ათერიგი ანბე შუროთ ვა ჸოფენია.“
პოემა 800 წანაშ მალობას ქორთუეფიშ თარი ოკითხირალი რდჷ. დოსქილადირი რე პოემაშ ხეშნაჭარაშ ტექსტეფი XVII ოშწანურაშ დაჭყაფუშე დო ბრელი შხვადოშხვანერი რედაქციათ. თეშ გურშენ დუდი ტექსტიშ აკონწყუალა ძნელი საქვარი რდჷ დო ბრელი ჯოხოშინელი ქორთუ მენცარს აფუ ხე მუნათხუმა. ამდღარდღაშო ასეიან ტექსტოლოგიური მეთოდეფით „ჸილოშტყებამიშ“ დუდტექსტი ენწყილიე.
„ჸილოშტყებამი“ დო მარგალური ნინა
რედაქტირაფაპოემაშ მუსხირენი მარგალური ნათანგა რე: 40-იან წანეფს კაკა ჟვანიაშ დო უკულიანი გედევან შანავაშ, თაშნეშე ბეჯითი (ბენედიქტე) ჯალაღონიაშ ართ-ართი საუჯგუშო ნათანგა.
თანგუაშ სამანგი
რედაქტირაფაქორთულ ორიგინალს:
ვერ დაიჭირავს სიკვდილსა, გზა ვიწრო, ვერცა კლდოვანი
მისგან ყოველი გასწორდეს, სუსტი და ძალგულოვანი
ბოლოს შეყარნეს მიწამან, ერთად მოყმე და მხცოვანი
სჯობს სიცოცხლესა ნაძრახსა, სიკვდილი სახელოვანი.
მარგალური ნათანგა (გედევან შანავაშ):
ღურუ ვაჭოფე ინწრა შარას, ვართ მუთუნნერი კირდე სკვილს
ართი ნერო ორწყე ინა, გერგეზის ქოთ დონთხაფილს
მარდუსუ დო რინა ჭკუმილს, ვაზოგულენს იღბალი ჭვილს
ჯოხო შინელი ღურა უჯგუ, რინას დუსლაფი გეწიმილს.