აბუ-მენა (არაბ. أبو مينا‎‎‎) — ნოღა, ომონასტერე კომპლექსი დო ქირსიანეფიშ პილიგრიმული ცენტრი გვიანი ანტიკური პერიოდიშ ეგვიპტეს. იდვალუაფუ ალექსანდრიაშე 45 კმ-ით ობჟათე-ბჟადალჸურე. თიში ნოსქილედეფი 1979 წანაშე მიშულირიე იუნესკოშ მოსოფელიშ მონძალაშ ობიექტეფიშ ერკებულშა. კუჩხის გერინელი ნოსქილედი დასაბაღას ჭიჭე რე ჩქინდა მოჭირინაფილი, მარა ლექინას შელებუანი რე თიშნერი დიდი დო თარი ნოგაფუეფიშ ოსხირეფიშ ნაკუა, მუნერით ჸოფე დიდი ბაზილიკა.

აბუ-მენა*
იუნესკოშ მოსოფელიშ მონძალაშ ობიექტი

ფაილი:Abu Mena, Egipto.JPG
ქიანა ეგვიპტეშ შილა ეგვიპტე
ტიპი კულტურული
კრიტერიუმეფი iv
ერკებული იუნესკოშ ერკებული
რეგიონი** არაბული ქიანეფი
კოორდინატეფი 30°51′00″ ოორ. გ. 29°40′00″ ელ. გ. / 
კათაფაშ ისტორია
კათაფა 1979  (მა-3 სესია)
ნომერი 90
საფრთხეშ თუდო 2001- -
* ქძ. ინგლ. ჯოხო UNESCO-შ ერკებულს.
** იუნესკოშით კლასიფიცირაფილი რეგიონი.
იუნესკოშ შილა მოსოფელიშ მონძალა
UNESCO, ობიექტი № 90
რუს.ინგლ.ფრ.

თე არეალც ეკონია ბორჯის მიმალი ოფუტურ-ომეურნე საქვარუაშ გეშა, გრუნტიშ წყარეფიშ დონექ ოგინაფალო ქჷმიძინჷ, მუდგაშ გეშათ ნოდგჷმეფიშ დიდი ნორთიქ გეგლინწყჷ ვარა შაურთიათ გჷნირთჷ. 2001 წანას იუნესკოქ აბუ-მენა საფრთხეშ თუდო მარენჯი ობიექტეფიშ ერკებულშა გეგნიღჷ.

წიმინდე მენა კოტუანარქ მოწამობურო მისრუჷ III ოშწანურას ვარა IV ოშწანურაშ დაჭყაფუს. V ოშწანურაშ დო გვიანიშ წყუეფი ალაზიმაფათ შხვადოშხვა ვერსიეფც წურაფულენა თიში დასაფულებაშ აბანიშ დო უკული თიში ოხვამეშ დორსხუაფაშ გეშა. თინეფიშ შქას თარი ელემენტი თინა რე, ნამდა თიში რსხული არქემით ალექსანდრიაშე მარიუტიშ ტობაშ ელჷ-მოლუეფჸურე მიდეღეს. მუდგარენი აბანც არქემქ გაჩენდჷ დო ირინერი ღარჯილქ, ნამდა თის ულა გუგინძორებუდუკონ, უმოღექ იჸუ. თენა ღორონთიერი შანო მირჩქინეს დო რსხული წორას თი აბანც დონთხორეს.

თე ამბეშ არძოშე უმოსი ვერსია იუჭყაფუაფჷ, ნამდა მოგვიანაფილო თე აბანქ ირკოჩიშე დოჭყოლადირქ იჸუ, სოიშახ თინა ინციბურო ვა კილარჩქინჷ თექიან ჭყიშეფქჷნ. თე ამბეს ეთიოპიაშ ეკლესია ათაშ ეთმოჭარუნც:

ღორონთქ იკორინუ, ნამდა არძოშა კინე ქუგუშინაფუდუკო წიმინდე მენან. ართ დღას, მუჟამცჷთ ჭყიში შხურეფც ოდიარუანდჷნ, ართი შხურქ, ნამუთ ხვარცათ რდჷ დალეხებულინ, თი აბანშა ქჷმერთჷ, სოდეთ ჭიჭე მაფერც ინინდუნ. მუჟამცჷთ შხურქ წყარშე ეშულა ქჷმიხუჯჷნ, თინა ედომუშამო მუკოსქილადირი რდჷ ლახარაშე. თე სანწუულიშ მიმაჯინე ჭყიშის აჸონებაშე ვა უჩქუდ მუ უქიმინუდუკონი. თეშ უკული, ხვარცათ ლეხი შხურეფც თინა თე წყარც მიშახოლაფირი ფსილას უსვანდჷ. თინეფით უმალაშო მუკმოსქიდუდეს.

მიკმატებელი ჭყიშიშ ამბექ ნჭაფიერას გიფაჩჷ. ეთიოპიაშ ეკლესიაშ ალებათ, ქიგეგჷ მუ კონსტანტინე I-ქ თიშ გეშან, ჭყიშიშა მუში ლეხი ცირასქუა მიდაჯღონჷ, ნამუქჷთ წიმინდე მენაშ ასაგასა გჷთოგორჷნ. თეშ უკული, კონსტანტინექ თე აბანც ოხვამეშ ეგაფა ზოჯჷ. IV ოშწანურაშ გვიან წანეფც, თე არდგილქ შანულამ პილიგრიმულ ობიექტო გჷნირთჷ, სოდეთ ქირსიანეფი მუკოტებაშ დო სანწუულეფიშ ძირაფაშ ღანკით დინმიშეს.[1][2]

არკადიუსიშ მაფობაშ ბორჯის, აბანობურ არქიეპისკოპოსიქ ქჷმეხვად, ნამდა ჭიჭე ოხვამე მონძალაფირ მახვამალეფც ვენტირუანდჷნ, მუდგაშ გეშათ თიქ იმპერატორც ქჷმეჭარჷ, ნამუქჷთ მუშ ჸურე ოხვამეშ გოფართინაფა ზოჯჷ. გვიანი ანტიკური ხანაშ დათებუს, აბუ-მენა ეგვიპტეშ თარ პილიგრიმულ ობიექტის წჷმარინუანდჷ.[3][4]

VII ოშწანურაშ შქა წანეფც, აბუ-მენა მუსლიმანი დჷმაკებელეფქ აკარღვეს.

ქოძირით თაშნეშე

რედაქტირაფა

რესურსეფი ინტერნეტის

რედაქტირაფა
  1. Talbot, Alice-Mary (2002). „Pilgrimage to Healing Shrines: The Evidence of Miracle Accounts“. Dumbarton Oaks Papers 56: ხს. pp. 153–173. DOI:10.2307/1291860. 
  2. Armstrong, Gregory T. (1967). „Constantine's Churches“. Gesta 6: ხს. pp. 1–9. DOI:10.2307/766661. 
  3. Bagnall, Roger S. (2001). „Archaeological Work on Hellenistic and Roman Egypt, 1995-2000“. American Journal of Archaeology 105 (2): ხს. pp. 227–243. DOI:10.2307/507272. 
  4. Weitzmann, Kurt (1977). „The Late Roman World“. The Metropolitan Museum of Art Bulletin 35 (2): ხს. pp. 2–96. DOI:10.2307/3259887.