ეშმაკი (მოჯვ. ეშმა; ბერძ. διάβολος "ეკმაწამებელი"[1][2]) — რელიგიურ-მითიური პერსონაჟი: უბადობაშ უმაღალაში დემონი; ჯოჯოხეთიშ მადუდე; კათაშა ცოდაშ ქიმინუაშ ათმარაგადალი, პერსონიფიცირაფილი აბსოლუტური უბადობა. კონკრეტული წჷმორინაფაშ ტიპიური ფორმა რე გვერი ვარ-და დრაკონი, ხვილარი დო შხვა უწუნდური შურდგჷმილი. ეშმაკიშ გჷმოხანტუაშ შხვა ფორმეფი — მესერია, ჯოღორი, ღეჯი, თხა, ქია; თეწკჷმა თის შეულებჷ ადამიერიშ კანკალე მუშობურალაშ მეჯინა მიღასჷნ.

იუდაიზმის დო ქირსიანობას ჩინებული რე მუჭოთ ქერქენჯი (სატანა), ლუციფერი, ველზევული, მეფისტოფელი, ვოლანდი; ისლამს — იბლისი. სლავურ მითოლოგიას ეშმაკიშ უკულაში რე — ჩორთი დო თის დოჸუნს უწუნდურ ნძალეფი; ინგლისურ დო გერმანულ ნინეფს უწუნდური შური — ეშმაკიშ სინონიმი რე. ისლამს უკულაში ეშმაკეფშა შაიტანეფი უჯოხონა.

  1. У античных авторов Пиндара, Аристофана и Менандра ბერძ. διάβολος — имя прилагательное или причастие и переводится как «клеветнический; клевещущий, злословящий»; у Аристотеля — имя существительное и переводится как «клеветник»; в Септуагинте и в Новом Завете — имя с и переводится или, в большинстве случаев, как «дьявол»(თარგი:Библия, თარგი:Библия, თარგი:Библия, თარგი:Библия).
  2. διάβολος // Симфония греческих словарных форм

თაშნეშე ქოძირით

რედაქტირაფა