ვანო სარაჯიშვილი
სარაჯიშვილი ვანო პეტრეშ სქი (ვანო სარაჯიშვილი) (დ. 1 მესი, 1879 წანა სიღნაღი – ღ. 11 გერგობათუთა, 1924 წანა, ქართი) - ქორთული პროფესიული ვოკალური ხელუანობაშ ართ-ართი ოსხირმადვალუ. ქორთუ კათაშ ოჸოროფული მობირექ, "საქორთუოშ მაფშალიაქ" მუშ შურდგუმასჷნე ლეგენდათ გინირთჷ. თენერი პოპულარობა მოუღჷ თის ვანაფერი სისქვამაშ ხონარქ, ხალიწერ ვოკალურ ორსანტობაქ დო ჩიჟიერ სცენურ ნიჭიქ. ლირიკული დრამატული ტენორი, საქორთუოშ ოკათე არტისტი. 1887 წანაშე გურაფულენდჷ ქართიშ ოჟინოსქუალურ გიმნაზიას, თაქინეშეს იბირდჷ მოგურაფუეფიშ ბუნას (1888-1895 წანეფი). 1898 წანას ქართიშ მუსიკაშ ოგურაფუს (ჩელოშ კლასი). 1898-1900 წანეფს. რდჷ ქორთული კათური ბუნაშ მობირე – სოლისტი (ხემანჯღვერი ს. კავსაძე). 1903 წანაშე პეტერბურგის გურაფულენდჷ ბირას დიო ი. პრიაშნიკოვწკჷმა, უკული ა. პანაევა-კარცევაწკჷმა. თაქინეშეს აკოდირთჷ სარაჯიშვილიშ დებიუტიქ 1907 წანას ჯუზეპე ვერდიშ ოპერა "ტრავიატას". პარალელურო იტალიას კასტეანოშ ხემანჯღვერალათ გურაფულენდჷ ბელკანტოშ ხელუანობას (1906-1908 წანეფს). ამანჯენდჷ კონცერტეფს იტალიაშ შხვადოშხვა ოპერაშ თეატრეფს.
| სარაჯიშვილი ვანო პეტრეშ სქი | ||
|---|---|---|
 ივანე სარაჯიშვილიშ პორტრეტი | ||
| ბიოგრაფია | ||
| თაშნეშე ჩინებული მუჭოთ | ვანო სარაჯიშვილი | |
| დებადჷ | 1 მესი, 1879 წანა; სიღნაღი | |
| ბადებაშ აბანი |  საქორთუო | |
| ღურჷ | 11 გერგობათუთა, 1924 წანა, ქართი | |
| ობირეში ხონარი | {{{ობირეში ხონარი}}} | |
პეტერებურგიშა დორთაშ უკული მობირექ მუშობა გაგინძორჷ იტალიურ დასის. 1908 წანაშე სქიდუდჷ ქართის. გიშმეშჷ ქართიშ ოპერაშ დო ბალეტიშ თეატრიშ სცენაშა.
1910-1920 წანეფს ვანო სარაჯიშვილიშ აკოქიმინჯალაშ პეულუაშ ხანა რე. 1913 წანაშ 28 მესის არსულჷ ფრაგმენტეფი ზაქარია ფალიაშვილიშ ახალ აკნაქიმინა ოპერაშე "აბესალომ დო ეთერი" (აბესალომიშ პარტია). 1916-1917 წანეფს – სქიდუდჷ ბაქოს, სოდეთ აქტიურ ოკონცერტე მოღალობას მეთხოზუდჷ. ქართიშა დორთაშ უკული, სარაჯიშვილი აკათუ ზაქარია ფალიაშვილიშ ოპერეფიშ დოდგუმეფს, არსულენს აბესალომიშ ("აბესალომ დო ეთერი") დო მალხაზიშ ("დალია”) პარტიეფს. ჩინებული რე, ნამუდა მალხაზიშ არია "ვო ჩქიმი დუდი" ზაქარია ფალიაშვილქ ოპერაშა მიშეღჷ ვანო სარაჯიშვილიშ თხუალათ.
მიარეფერუანი რე სარაჯიშვილიშ რეპერტუარი, თინა ართმანგი წიმოძინათ არსულენდჷ, მუჭოთ ლირიკული თეშ დრამატულ პარტიეფს: შოთა (დიმიტრი არაყიშვილიშ "ნარაგადუ შოთა რუსთაველშე”), კოტე (ვ. დოლიძე "ქეთო დო კოტე”), რადამესი (ვერდი "აიდა”), ხოზე (ბიზე "კარმენი”), ფაუსტი (ჰუნო "ფაუსტი”), ჰერცოგი, (ვერდი "რიგოლეტო") ალფრედი, (ვერდი "ტრავიატა”), ნადირი (ბიზე "მარგალიტეფიშ მაგორუ”), ლოენგრინი (ვაგნერი "ლოენგრინი”), ლენსკი, (ჩაიკოვსკი "ევგენი ონეგინი”), გერმანი (ჩაიკოვსკი "პიკიშ ოსური”), სინოდალი (რუბინშტეინიშ "დემონი”) დო შსვ. გინოღალირი რე კინო-ფილმის "მუმაშ მაჸვილარი” (1923). თიში ხონარი ინოჭარილი რდჷ მუსხირენი ტექნიკურო ვარსულჸოფილ გრამფირფიტაშა, ნამუდგაშ რესტავრირაფაქჷთ იქიმინჷ 1999 წ. კერზოთ, ანზორ ერქომაიშვილიშ დუდალათ ლონდონს კილაძირაფილ ანგიშ ოსხირშა, ოდო ნოდარ ანდღულაძექ დუდშეიანი რსულჸოფილი ხონარიელობა გეკანწყუ. გაგშართჷ თე ინნაჭარეფიშ კომპაქტდისკიქ.
ვანო სარაჯიშვილი ნთხორილი რე ქართიშ ოპერაშ თეატრიშ ბაღის. თიში ჯოხოქ გიადჷ ქართიშ ართ-ართი შოშეს, ნ. სიღნაღის მესიშ თუთას ირწანურო იმანჯებუ ვანოობა. 2002 წანაშე სახენწჷფო კონსერვატორიაშ რექტორიშ, პროფ. მანანა დოიჯაშვილიშ ინიციატივათ, ქოდირსხუ ვანო სარაჯიშვილიშ ჯოხონობაშ სტიპენდიაქ გჷშაკერზაფილი მეჭირინაფეფიშ მაღვენჯი აკადემიური ბირაშ ფაკულტეტიშ სტუდენტეფშო.