კინჩხი
კინჩხი — გაგაჩამეფიშ რსხულიშ ნორთი, ნამუშ მეშქაშობათ დუდი მითმიარსხუ ტანს[1].
„კინჩხო ჯოხოიდვალუაფუ აბანი, ნამუთ იდვალუაფუ დუდიშ დო ხუჯეფიშ შქას (არისტოტელე, ჩხოლარეფიშ რსხულიშ ნორთეფიშ გეშა)“
|
კინჩხი ანდა ოთელარე შანულამ ფუნქციას არსულენს დო შხირას გიშაკერძაფილო ოშებელი აბანი რე. კინჩხის გინმურს ოთელარე ანდა რზა — თიჯგურა მუჭომით რე ოყინტალი, ყორყელი, ტრაქეა დო ტვინშა მიმაჭირინაფალი ზისხირიშ ჯერღვეფი. კინჩხიშ მალეფი დო კუნთეფი უნარღელჸოფენა დუდიშ მაქსიმალური შილებუამობაშ აზარას.
კანკალე ჩხოლარს (სამანგათ, ჟირაფი) კინჩხი შილებე ვაპროპორციულო გჷრძე უღუდას, ნამუთ თის გეძაინაფონი ფუნქციას არზენს, ნამუთ მუშჸურე გმერსხილი რე ოჭკომალიშ ჭკომუაშ ნერობას.
სქოლიო
რედაქტირაფა- ↑ ВТ-ЭСБЕ|Шея
- ↑ Аристотель, О частях животных. Книга четвертая