ნარკოტიკი
ნარკოტიკი — ქიმიური ნაკათა, ნამუთ იჭანუანს კომას, გონებური მოჩალუა დო ჭუაშ უგინაფუალას. ტერმინს რჩქვანელობურო გჷმირინუანა ოპიატეფიშ ვარ-და ოპიოიდეფიშ გოთანჯუას, ნამუეფჷთ ორხველჷ ნარკოტიკული ანალგეტიკეფიშ ბუნას. მერჩქინელი რე, ნამჷ-და მაართაშე ტერმინი „ναρκωτικός“ — ნარკოტიკი ბერძენ მასქილიდაფარქ — ჰიპოკრატექ გჷმირინუ, კონკრეტულო თიშ ეიოშანალო, ნამჷ-და თინა ორხველჷ წამალეფიშ თი ბუნას, ნამუთ გჷმიჭანუანს ჭუაშ გაჟურებას დო დაბლას. თე ტერმინი თაშნეშე გჷმირინუ ანტიკური პერიოდიშ გიშარჩქინელ ექიმქ — გალენოსქ. თე ნიფთიარაფაშ გიშარჩქინაქ თინა უშქაშეთ მანდრაგორიშ ჯინჯეფს დო კაკაჩაშ თასეფს არსხუაფუდჷ (ქძ. ოპიუმი).
თე შვანს ნარკოტიკეფს იგურიშხონარებჷ ნიფთიარაფეფი, ნამუეფსჷთ ვაოკურნალე ღანკით გჷმირინუანა პრობლემეფიშ გაჭყოლიდაფარო, მელუშუაშო, ჯგირ გურიშ დო გუნებაშ ეიოკინალო დო შურიშ ორძღაფალო.
კანკალე ნარკოტიკი მუთმონწყუნს ჭუას დო ეთმუკინანს ჯგირ გურს დო გუნებას, მარა ადამიერი თიშა დოჸუნელი გჷნმირთჷ გჷმანწყუმალეფიშ ინოშურაფაშ შედეგი შილებე ორდას უგუგებუ რაგადი (ნინაშ აკოცჷმა), თოლსინთეშ მურუჟუა დო ყარაფიშ კოორდინაციაშ დინაფა (ბანდალი). თაშნეშე თექ შილებე უგშუთინჷ გავალი მიორჷნუას ტვინს, ჩხონჩხის დო ჭაჭეფს. ჰალუცინოგენეფი გჷმიჭანუანს ეიფორიას დო შულადას მუთმონწყუნს, მარა კჷნ თე ბორჯის შილებე გჷმიჭანუანს მეძენაშ გოთანჯუაშ ვარ-და ლოგიკური არზუანაფაშ ღვენაშ დარკება, ხასიათიშ თირუა, ჸვილუაშ ვარ-და დუდიშჸვილუაშ კორინი.