ბორჯღალა: გინორთი გინოჯინეფს შქას

დინორექ დილასჷ დინორექ ქეგიაძონუ
ვა რე რედაქტირაფაშ რეზიუმე
ღოზი 8:
 
“ბორჯღალი” რე ქართველური გოჭყაფაშ დო თიში მანგი რე მარგალური “ბარჩხალი”. ამდღანერი ოჩიებელი [[მარგალური ნინა|მარგალურს]] “ბჟა ბარჩხალია” – ს თქუანა გოვარვალერი, ჩხორიეფგეფინილი ბჟაშენ,ოართეთ მაფალუეფშენ.
ნამთინე კილმაგორუ “ბორჯღალ”-იშ გოშხვანერაფილი ინტერპრეტაციას ირზენს: “ბორჯ” მარგალურო “დრო”-ს, “ჟამს” შანენც, ოდო “ღალ” (ა) მარგალურო ღალას, ულას შანენც. თე ინტერპრეტაციათ, თელობას, “ბორჯღალ” ბორჯიშ ულას, ჟამიშ მაღალარს, ირიათონს შანენც. ბორჯი ირთუ თეშ მუჭოთ [[დიხაუჩა]] ბჟაშ მუკი-მუკი დო თე წირერთაფათ ბორჯი მეურს უგუთებუო. ირიათონიშ გოსახიარაფა რე.
თაქნე ორაგადე რე ნამდა, “ღალ” (ი) მარგალურო წყარმალუსითწყარმალუსჷთ აღნიშნენსეთმოშანუნც, ანუ მალუ რე, ნამუთ იროიან რთაფას რე...
 
ნამთინე კილმაგორუშ მეჯინათ ბორჯღი ჯვეში [[ქორთულ ნინა|ქორთული]] ზიტყვა რე დო შანენც “ფოსვის, ორსხუს”, თავრეშე რე გიშულირი თიში ცხადინელი ფორმა “ბურჯი”. ზიტყვა “ღალ” შანენც „წკონდა (ჯანსაღ) ნაყოფის”, „მუნაწიის“, ფენდას, „ხვეს“. თაშნე ბორჯღალო ზიტყვა-კომპოზიტიე დო შანენც — ბურჯის (ბორჯი), იგივე ფოსვის — გამოსავალს, „წიმინდე ნაყოფის“, ბარაქას. იკითხირუაფ, მუჭოთ ბურჯიშე (ბორჯი), იგივე წიმინდე ფოსვიშე ეშაფალირი „წკონდა“ (ჯანსაღი) ნაყოფი.