ბორჯღალა: გინორთი გინოჯინეფს შქას
დინორექ დილასჷ დინორექ ქეგიაძონუ
ვა რე რედაქტირაფაშ რეზიუმე |
ჭ.რ. →ეტიმოლოგია |
||
ღოზი 8:
“ბორჯღალი” რე ქართველური გოჭყაფაშ დო თიში მანგი რე მარგალური “ბარჩხალი”. ამდღანერი ოჩიებელი [[მარგალური ნინა|მარგალურს]] “ბჟა ბარჩხალია” – ს თქუანა გოვარვალერი, ჩხორიეფგეფინილი ბჟაშენ,ოართეთ მაფალუეფშენ.
ნამთინე კილმაგორუ “ბორჯღალ”-იშ გოშხვანერაფილი ინტერპრეტაციას ირზენს: “ბორჯ” მარგალურო “დრო”-ს, “ჟამს” შანენც, ოდო “ღალ” (ა) მარგალურო ღალას, ულას შანენც. თე ინტერპრეტაციათ, თელობას, “ბორჯღალ” ბორჯიშ ულას, ჟამიშ მაღალარს, ირიათონს შანენც. ბორჯი ირთუ თეშ მუჭოთ [[დიხაუჩა]] ბჟაშ მუკი-მუკი დო თე წირერთაფათ ბორჯი მეურს უგუთებუო. ირიათონიშ გოსახიარაფა რე.
თაქნე ორაგადე რე ნამდა, “ღალ” (ი) მარგალურო
ნამთინე კილმაგორუშ მეჯინათ ბორჯღი ჯვეში [[ქორთულ ნინა|ქორთული]] ზიტყვა რე დო შანენც “ფოსვის, ორსხუს”, თავრეშე რე გიშულირი თიში ცხადინელი ფორმა “ბურჯი”. ზიტყვა “ღალ” შანენც „წკონდა (ჯანსაღ) ნაყოფის”, „მუნაწიის“, ფენდას, „ხვეს“. თაშნე ბორჯღალო ზიტყვა-კომპოზიტიე დო შანენც — ბურჯის (ბორჯი), იგივე ფოსვის — გამოსავალს, „წიმინდე ნაყოფის“, ბარაქას. იკითხირუაფ, მუჭოთ ბურჯიშე (ბორჯი), იგივე წიმინდე ფოსვიშე ეშაფალირი „წკონდა“ (ჯანსაღი) ნაყოფი.
|