ჯორჯ გორდონ ბაირონი: გინორთი გინოჯინეფს შქას

დრამატულიე ბაირონიშ ლერსეფიშ ციკლი "ებრაული მელოდიეფი" (1814-1815), ნამუეფსჷთ შურობუმუშ დინაფაშ ჭუაწკჷმა ართო გჷმოხანტილიე ადამიერიშ ნძალაშ დო გომორძგვაფაშ რწუმა. შვეიცარიას დოჭარილ ლერსეფს დო პოემეფს ასახულიე ბაირონიშ დინოხოლენი წინანდეგობური განწყობილებეფი - უმენდობა დო, თე შვანც, დუდიშალაშო ლჷმაშ ჸუმენი; წინანდეგობური რე თაშნეშე ფილოსოფიური-დრამატული პოემა "მანფრედი" (1817), ნამუშ გერგეზი ინდივიდუალისტი რე, ზოხო გერინელიე, სარწუმებაშ, ნძალაალობაშ დო დიდებაშ მოვარიე; თაშნეშე თის წანს ადამიერული არზიშ ნძალა, ნამუთ იმორჩილენს ორთაშ შურეფს. თე პოემა ფაუსტური იდეაშ რომანტიკული ინტერპრეტაცია რე. ათეშნერი შურიერზამაშიე მისტერია "კაენი" ([[1821]]); ბიბლიური გმირი გიმოჸონაფილიე უშურიგებუშურიგებუ მოარყეთ, ნამუთ ღორონთის ეარყებეარყებუ დო ადამიერიშ ბედნიერებაშბედინერობაშ მიოჭირინაფალო რსაფილიშ ვარაფაშ დო ლჷმაშ შარას გიშმეგორუნს. [[1817]]-შე ბაირონიშ შემოქმენდაფას იტომბარებიტომბარებუ ინტერესი სოციალური პრობლემეფიშ მიმართჸურე ("ტასოშ ჩიული", [[1817]]; "მაზერა", [[1818]]; "ჩაილდ ჰაროლდიშ" ჟირი ეკონია ცქვაფა, [[1816]]-[[1817]]); პოლიტიკური მოტივეფითიე გონძღილირი ტრაგედიეფი "მაჩინო ფალიერო, ვენეციაშ დოჟი", "სარდანაპალი", "ჟირი ფოსკარი" (სუმხოლო[[1821]]); ბაირონიშ მემკვიდრეობასმონძეობას მნიშვნელუანიშანულამი აბანი უკინებუკინებუ პოლიტიკური დო ლიტერატურული დინორეშ მაკათაფუ სატირას ("ბეპო", [[1818]]; "ირლანდიელი ავატარა", [[1821]]; "სამსჯავროს ხილვა", [[1822]] დო შხვა).

ბაირონიშ შემოქმენდაფათ ევოლუციას მნიშვნელუანიშანულამი შინსჷმეტიე უგუთებუ რომანი ლერსო "დონ ჟუანი" (დიჭყუდიჭყჷ [[1818]] წანას), ნამუსუთნამუსჷთ ესახილი ასახულიერე ინდივიდუალისტი პიროვნებაშ არყაფა თელქიანას სოციალური სისტემაშ წინანდეგო, თიში პესიმისტური მსოფლაღქმა. თე რომანსჷთ ლჷმაშ რომანტიკულ პათოსის ათირუ პიროვნებაშ სოციალური მნიშვნელაფაშშანულობაშ აღიარება, მუმალიშ რწუმა, სოდეთ მორჩქანს ბაირონიშ შემოქმენდაფათ მეთოდიშ გოვითარაფა რომანტიზმიშე რეალიზმიშა.