ულემა

მუსლიმი ღორონთიშმორაგადე-კანონმადვალუ

ულემეფი (არაბ. علماء‎‎ [ულიამა] „მორჩქინეეფი, ჭკვერეფი“[1]; ხვლ. რიც. عالم‎ [ალიმ]) ვარ-და ალიმი`[2]ისლამიშ თეორიული დო პრაქტიკული ოკითხირეეფიშ აღიარაფილჷ დო ავტორიტეტულ მორჩქინეეფიშ აკოკათელი ჯოხოდვალა. ბორჯიშ გოძვენას პატჷოცემელი მეტჯოხოთ გჷნირთჷ.

ოსმალი მორჩქინე
„ალიმა“ თე სტატიაშა გინმურს. შხვა შანულობაშო ქძ. ალიმა (მიარეშანულამი).

ჯვეში ტრადიციაშ მეჯინათ, ულემეფი გონათუას ღებულენა რელიგიურ დჷნაწესებუეფს (მედრესე). ყურანი დო სუნა (ემეთი ჰადისი) ტრადიციული ისლამური სამართალიშ წყუ რე[3].

ულემათ ჯოხოდვალაშ წესი ირო ოდებელი რდჷ ყურანიშ დო ისლამური გინოჩამეფიშ მორჩქინეეფშო, სამართალმორჩქინე-ფაკიჰამეფშო დო შხვ. ულემეფს აწურედეს ფილოსოფეფი დო სუფიეფი. თინეფი გორთილი რდეს პროფესიულო დოკაფილ ჯარალუათ, ღორონთიშნინალა-სამართალებურ სკოლეფიშ (მაზჰაბეფიშ) მეჯინათ, ხორუაშ აბანიშ მეჯინათ დო თ.უ. მარა თე ჯარალუეფს ვაუღჷდეს კვათიერი ორგანიზაციული ფორმეფი. XVI ოშწანურაშე, ულემეფქ ჭიე-ჭიეთ ართამ სოციალურ ჭყანათ გეგჷმიქიმინჷ. თე პროცესის ხე ქეშუნწყჷ ოსმალეთიშ იმპერიაშ სახეთ სუნიტური ისლამიშ კვათიერი აწორინალაქ შიიტურ ისლამწკჷმა, ნამუთ სეფემიდური ირანიშ ისლამური რწუმაშ ოფიციალური ფორმა რდჷ.

ირანს ჭიე-ჭიეთ ქჷდინწყჷ ოფიციალური ოშურიელე მოღალეეფიშ იერარქიაქ (მუჯტაჰიდეფშე მოლეფშახ), ნამუეფშა შხირას ართო ულემეფი უჯოხოდეს.

ოსმალეთიშ იმპერიას გიჭყჷ ულემეფიშ ოფიციალური მადუდეშ პოსტიქ, ნამუთ რდჷ სტამბოლიშ მუფთი, ნამუსჷთ უღუდჷ შეიჰ-ულ-ისლამიშ ტიტული.

რესურსეფი ინტერნეტის რედაქტირაფა

სქოლიო რედაქტირაფა

  1. (2014) Misquoting Muhammad: The Challenge and Choices of Interpreting the Prophet's Legacy. Oneworld Publications, ხს. 3. ISBN 978-1-78074-420-9. „The ulama (literally, the learned ones)“ 
  2. (2012) ʿUlamāʾ. In: Encyclopaedia of Islam, 2, Leiden: E.J. Brill. DOI:10.1163/1573-3912_islam_COM_1278. ISBN 978-90-04-16121-4. 
  3. Muhammad Qasim Zaman (2007). The Ulama in Contemporary Islam: Custodians of Change. Princeton University Press, ხს. 1. ISBN 978-0-691-13070-5.