შხვა შანულობეფშო ქოძირით ბოქვი (მიარეშანულამი).

ბოქვი (ლათ. bulbus) — ჩანარიშ სახეთირელი გუნაფალა. აკმოდირთუ გოვითარაფა უთებუ, დაკუნტარაფილი ღერიაშე (ჯინჯიშე) დო თიშა მეჭედელო დვალირ ანდა ხორცამი ფურცელშე (ქერქლიშე), ნამუთ გოფშა რე წყარით დო ოზირუ ოჭკომური ნიფთიარობეფით. ქერქლეფი კანკალეშა ინწრო რე დო კიციშობურო დვალირი (სამანგ., შორია) ვარ-და ფართო რე დო ართიანშა მეჭედელო აკოკინელი (სამანგ., ხვარხვი, სუმბული).

ხვარხვიშ ბოქვეფი

ბოქვიშ ჯინჯიშ წვანდიშ გვიგვილშე ვარ-და ბოქვიშ ქერქლიშ ლუბაშ გვიგვილშე ივითარებუ დიხაშჟინი ოპეულე გუნაფალა, ჯინჯიშ თუდონ ნორთიშე — გეჯინელი ჯინჯეფი ეშმურს. ბოქვიშ ქერქლიშ ლუბაშ გვიგვილშე ირწანას ართი ვარ-და მუსხირენი სქუალური ბოქვი ანუ ბოქვიშ კიბირი გითმიჭყაფუ (სამანგ., ნიორი). ბოქვი ახასიათენს თარო შორიაშობურეფიშ დო კორთხონჯიშობურეფიშ ფანიაშ ჩანარეფს. თიში მეშწაშობათ ჩანარეფი ლექინას მეუხუჯუანს ვახეონწყუე პიჯალეფს — გიშაკერზაფილო გოლოფას დო იმიარებუ ვეგეტატიურო. კანკალეშა გითმიჭყაფუ დიხაშჟინი ბოქვეფი ანუ ბოქვენიეფი, ნამუეფით ივითარებუ ბიბლას (ნიორი, ხვარხვი) ვარ-და ფურცელიშ ლუბაშ გვიგვილეფს (კანკალე შორია).

ლიტერატურა რედაქტირაფა