მურად II
მურად II (ოსმ. مراد ثانى, თურქ. II. Murad, დ. 16 მანგი, 1404 — ღ. 3 ფურთუთა, 1451) — ოსმალეთიშ იმპერიაშ სულთანი 1421-1444 დო 1446-1451 წანეფს, ოსმანეფიშ დინასტიაშ წჷმმარინაფალი.
| მურად II | ||
_-_Sultan_Murad_II._-_2237_-_Bavarian_State_Painting_Collections.jpg) მურად II პაოლო ვერონეზეშ ნახანტა | ||
| ოსმალეთიშ სულთანი | ||
|---|---|---|
| პოსტის გერინაშ ბორჯი | ||
| 26 მესი, 1421 – მარაშინათუთა, 1444 | ||
| წიმოხონი | მეჰმედ I | |
| მონძე | მეჰმედ II | |
| პოსტის გერინაშ ბორჯი | ||
| ეკენია, 1446 – 3 ფურთუთა, 1451 | ||
| წიმოხონი | მეჰმედ II | |
| მონძე | მეჰმედ II | |
| დუნაბადი | 16 მანგი, 1404 ამასია, ოსმალეთიშ იმპერია | |
| ნაღურა | 3 ფურთუთა, 1451 (46 წანერი) ედირნე, ოსმალეთიშ იმპერია | |
| ნთხორუ აბანი | მურადიშ კომპლექსი, ბურსა, თურქეთი | |
| მუმა | მეჰმედ I | |
| ნანა | ემინე ხათუნი | |
| ალმასქუ | ჰატიჯე ჰალიმე ხათუნი ჰიუმა ხათუნი მარა ხათუნი დო შხვეფი | |
| სქუალეფი | აჰმედი, ალადინი, ისფენდიარი, ორჰანი, მეჰმედი, ჰუნდი, ჰატიჯე, ჰაფსა დო შხვეფი | |
| რელიგია | ისლამი | |
| ხეშმოჭარუა |  | |
მართუალაშ დაჭყაფუს, მურადი ოლიმუდჷ ხვისტაშ პრეტენდენტეფს, ნამუეფსჷთ ალურდეს ბიზანტიაშ იმპერატორი მანუელ II პალეოლოგოსი დო ანატოლიაშ თურქმანული სათაროეფი (ბეილიქეფი). 1425 წანას მურადიქ თინეფი დამარცხჷ, თურქმანული სათაროეფი ქიდიჸუნუ დო ბიზანტიას ხარკი ქიგიოდჷ. უკულ, თიქ თოჸუჯი ბალკანეთიშა გეგნიღჷ დო 1430 წანაშო ქიდეკინჷ სალონიკა (ასეიანი სალონიკი), ნამუთ ადრე ვენეციაშ რესპუბლიკაშ კონტროლიშ თუდო რდჷ. დუდშე ოსმალეფიშ არმიაქ წჷმოძინეფს მიოჭირინუ უნგრეთ-სერბეთ-კარამანიშ ოურდუმე ალიანსიშ მეხჷ, მარა მუჟამსჷთ ალიანსიქ გიფართინუ დო თის ქაკათეს გერმანული, პოლონური დო ალბანური ნძალეფქინჷ, ოსმალეფქ, 1443 წანას მიოდინეს ნიში, სოფია დო კონწარო დემარცხეს იალოვაციშ ლჷმას, 1444 წანას. 1444 წანაშ ედირნეშ ოთინჩალე ხეკულუაშ ხეშ მოჭარუაშ უკულ, მურადიქ ხვისტაშე გეგნოდირთჷ მუში 12 წანერი სქუაშ, მეჰმედიშ სასარგებელოთ.
ევროპული ქიანეფქ, რომიშ პაპიშ ევგენი IV-შ მანჯღვერალათ, ოთინჩალე ხეკულუაშე გეგშართეს დო ქიდიჭყეს ოურდუმე მოქმენდალა ოსმალეთიშ იმპერიაშ მეხჷ. მურადიქ აკოშაჸარუ აკოანჯარაფილი ნძალეფი დო 1444 წანაშ გერგობათუთას, ვარნაშ ლჷმას, ორჯგინჷ ქირსიანეფს. გოლინიანი დიდებუანეფიშ ინიციატივათ, ნამუეფით ფირქენდეს ნამდა ოსმალეთი სერიოზული საფრთხეშ წოხოლე გერდუნჷ, მურადიქ, 1446 წანას კინ ხვისტას დართჷ. 1448 წანაშ გჷმათუთას, მურადიქ დამარცხჷ უნგრალეფი კოსოვოშ ლჷმას.
ანატოლიას, მურადი უმოსო თხილი პოლიტიკას მეთხოზუდჷ. მუშენდა თემურიდი შაჰრუხის დუდი მეუღუდჷ ანატოლიაშ თურქმანული სათაროეფიშ მათხილარო. ოსმალეფქ ქიდიჸუნუეს სათაროეფი ჩორუმ-ამასიაშ რეგიონს დო ბჟადალი ანატოლიას. მარა კარამანიშ სათაროქ, ნამუსჷთ ბალკანეთიშ ქირსიანი ლიდერეფი ალურდეს, ავტონომიურო ქუდოსქიდჷ.
მურადიშ მართუალაშ გოძვენას, ძალამს გენძალიერეს ჩანდარლიშ ფანიაშ წჷმმარინაფალეფქ დო უმოსო თინეფს უკინებუდეს დიდი ვეზირიშ პოსტი. მურადიშ მართუალაშ ბორჯის, კაბეტი შანულობა მიპალეს იანიჩარეფქ.