ოტია დადიანი

ოტია დადიანი — ოდიშიშ თარი 1728-1758წანეფს, ბეჟან I დადიანიშ ქომოლსქუა. 1730 წანას, ფაქტობურო ეუბუძოლჷ ოსმალეფს დო ვაკათჷ თინეფიშ ლესქერუას, ნამუთ ღანკი რდ აფხაზეთიშ დო აზოვიშ ჯიხაშ შქას მახორუ გვალაში ტომეფიშ დოჸუნაფა. თეშ გეშა ოსმალეფქ ოდიშიშ სათარო აკორაბადეს დო ილორიშ ოხვამე დოჭვეს. თურქეფიშ თე ლესქერუას იმერეთიშ მაფა ალექსანდრე V ოკათუდჷ. ნჯარიშ ეშარალარო ოტია დადიანქ ქემიარსხჷ იმერეთიშ ჟინოთეფიშ ართ ბუნას დო მამუკა ბატონიშვილიშ ხვიდტაშა ეშაჸონაფა ქეშეცადჷ. 1732 წანას, ჩიხორწკჷმა ბურჯაფის, ოტია დადიანქ დიჭყოლჷ დო ჭკორო ქეშუოლჷ. თიქ აძვილებურქ იჸუ საჭილო გეგნუჩამუდჷკო იმერეთიშ მაფაშა. თეშ უკული ოტია დადიანი ართბორჯის აგჷნძორენდუ ალექსანდრე V-შ სააწმარენჯო ბურჯაფის. თიქ იმერეთიშ ჟინოთეფწკჷმა ართო, 1740 წანას, აკორაბადჷ იმერეთიშ მაფეფიშ ართ-ართი ჯიხაზურგა ვარციხეს. უკული ოტია დადიანქ თინჩალი ურთიართალა ისხუნუ ალექსანდრე V დო თიში მონძე სოლომონ I-წკჷმა. თე ეკონიას მაჟირა ოსურო ოტია დადიანქ მუში ცირასქუა მარიამი ქეკუხუნჷ. 1757 წანას, ოტია დადიანქ სოლომონ I-ს მიდუჯღონჷ მოხვარე ლესქერი, ნამუთ ოკათუდჷ ხრესილიშ ბურჯაფის.

ლიტერატურა

• მაკალათია ს., სამეგრელოს ისტორია და ეთნოგრაფია, თბ., 1941;
• საქართველოს ისტორიის ნარკვევები, ტ. 4, თბ., 1973;

• ბერაძე თ., ქორთული სხუნუეფიშ ენციკლოპედია, ტ. 7, ხს. 604, ქართი, 1984 წანა.