ჩხოროწყუშ მუნიციპალიტეტი: გინორთი გინოჯინეფს შქას
დინორექ დილასჷ დინორექ ქეგიაძონუ
ვა რე რედაქტირაფაშ რეზიუმე |
ვა რე რედაქტირაფაშ რეზიუმე |
||
ღოზი 78:
გაზეთი „ცნობის ფურცელიშ“ 1899 წანაშ 30 ეკენიაშ ნომერს გჷმობჟინაფილი ნაჭარას მუშობჷრათ რე ენწყჷმილი ჩხოროწყუშ ეტიმოლოგია: „თექ, სოდე [[ნიკო დადიანი|ნიკო დადიანი]] ოხორანს, ართ აბანც გოხოლუას გჷშურს ჩხორო წყურგილი, „ჩხორო“ მარგალურო ჩხოროს ჯოხო, „წყუ“-წყურგილს.“ ოეგებიეთ, თაურეშე გიადუ თე აბანც '''ჩხოროწყუქ'''.
ჩხოროწყუშ მუნიციპალიტეტის მახორუ უჯვეშაში ადამიერქ მუკილჷ არძა სტადია, ნამუთ საგებიოშ ისტორიას რე ჩინებული. შორეული კჷნოხონიშ ოხორუ ძირაფილი რე „ყალიჩონაშ“ დო ლეწურწუმეშ ჸურეეფს. ძირაფილი რე პიჯწუმოლასჷრელი ქუალეფი, [[თაია|თაიას]] დო [[მაჟირა ჭოღა|მაჟირა ჭოღას]] ძირაფილი რე ქუაშ მოღეეფი, არგუნი დო ბურჭული. შინელი მოღეეფი [[პალეოლითი|პალეოლითიშ]] დო [[ენეოლითი|ენეოლითიშ]] ბორჯიშ რე. ოფუტე [[ოჩხომური|ოჩხომურს]], წყარმალუ ოჩხომურიშ მარძგვანი პიჯის იძირჷ გვიან-ბრინჯაოშ დო ორდოიან-რკინაშ ბორჯიშ ნაღოლემი განძიქ 140-შახ ნიბთით. განძი რე ჯვ. წ.ე-თ I
ოფუტე [[ჭოღა|ჭოღას]] [[1972]] წანას პროფესორ დავით ხახუტაიშვილიშ დუდობათ დედასურუ ქურა-სახელოსნოს ნოსქჷლედეფიშ, [[რკინა|რკინაშ]] ანჯარეფიშ (იარაღეფიშ), ოკიდალი მოღეეფიშ, რკინაშ მადანიშ დო შხვადოშხვა მოღეეფიშ ჸოფაქ, ნამუეფით ქრონოლოგიურო ჯვ.წ.ეკ. VIII-IV ოშწანურეფით ითარიღებუ.
| |||