დაოსიზმი — რელიგიურ-ფილოსოფიური მიმალუობა ჩინეთის. დუდმაართაშე, ჯვ. წ. VI ოშწანურას, ხვალე ფილოსოფიურ მიმალუობას წჷმარინუანდჷ. დაოსიზმის დჷმარსხუაფალო გვერდო ლეგენდარული გურაფილი ლაო-ძი ("რჩინი მარწაფალი"), ნამუქჷთ წინგი "დაო დე ძინი" წარუ.
დაო
ინი დო იანი
ახ.წ. II ოშწანურას თე მონძღვარებაქ ნერჩო გიადჷ რელიგიას, ნამუქჷთ კინ თი ჯოხო - დაოსიზმი გიდუ. თიში თარი პრინციპეფი რე დაო - ირი სქჷლედიშ დაჭყაფური კანონი, "მეკონეფიშ ნანა", ქიანაშ იროიანი თირუა, ნამუთ ვადმოჸუნს ვართ ღორონთის, ვართ ადამიერულ ნძალას. თეშ გეშა ადამიერქ ოკო დაჸუნას, დანებას, ვერქუას, რდას პასიური, დიჭყანუას დო ამიარას ჩანარეფი დო ჩხოლარეფი, პატიცას კულტის, ნამუშ თარი ოსოფინალი რე დემონეფიშ დო უბადო შურეფიშ გინორაუა, მაკითხობა. დაოსიზმის უჟინაში ღორონთი რე შინ-დი, ცაშ ღორონთი, იმპერატორეფიშ ("ცაშ სქუალეფიშ") მუმა, უკულიგ გეჸუნს ლაო ცზი დო პან-გუ (ოქიანუშ გჷმაჭყაფალი, ღორონთიერიშ რანწკიშე). ბოლო ბორჯის ედომუშამო აკოჭიჭიხუ ბუდიზმიქ, კონფუციანობაქ დო ქირსიანობაქ.
