ვერე (სკვირეთი, სკორეთი) — წყარმალუ ბჟაეიოლ საქორთუოს. ოდუდეს იდვანს თრიალეთიშ ქჷნდჷრიშ ბჟაეიოლ კართეს, დიდგორიშ გვალას. ვერე რე მტკვარიშ მარძგვანი ნადუ. მტკვარს მიშმაკათუ ნოღა ქართიშ დინახალე. სიგირძა 45 კმ. ღანჩოშ ფართობი 194 კმ2. ეთმიჯუმუაფუ თირიშ, ჭვემაშ დო დიხაშთუდონი წყარით. წყარალა უჩქჷ აფუნს, წყარიშ სიჭიჭარე - ზარხულს დო ზოთონჯის. ახასიათენს პერიოდულო წყარიშ მოლაფა. ოშქაშე წანური ხარჯი 0,97 მ3/წმ. თარი ნადუეფი რე (კვარჩხანშე) ლასტისციხისხევი დო ვენახევისხევი, (მარძგვანშე) ბეთანიისწყალი. შქა დო თუდონი ლინას გჷმირინუანა ოწყარალო. ვახუშტი ბატონიშვილი იშინუანს მუჭოთ - სკვირეთი-ს. ვერეშ ლეხერს იდვალუაფუ ბეთანიაშ მონასტერი, ქართიშ ზოოპარკი, ბაღანეფიშ ნოღა „მზიური“.

ვერე
წყარმალუ ვერე ბეთანიაშ მონასტერწკჷმა
წყარმალუ ვერე ბეთანიაშ მონასტერწკჷმა
დოხასიათაფა
სიგჷრძა 45 კმ
ღანჩოშ ფართობი 194 კმ²
წყარიშ ნადუ
ოდუდე დიდგორი
ინაკათუ მტკვარი
ქიანეფი საქორთუო
ნოღეფი ქართი

ისტორია რედაქტირაფა

ვახუშტი ბაგრატიონი ჭარჷნს:

ხოლო კოჟორის ჩრდილო კერძ არს სკვრეთის მდინარე, აწ წოდებული ვერე; გამოსდის დიდგორის მთას, მოდის აღმოსავლით, ერთვის მტკუარს დასავლიდამ, ტფილისის ჩრდილოთ კერძ. შესართავსა ზედა არს ლურჯი მონასტერი.

მაართათ სკვირეთის ლეონტი მროველი იშინუანს, მუჟამს თინა ჭარჷნს ქართლიშ ომაფეშ ორდოშიან ისტორიაშენ. ლეონტი მროველიშ მეჯინათ, ქართლოსის ჸუნდჷ ხუთი ბოში დო ირ ბოშის გიშაკერძაფილი ტერიტორია მეჩჷ ომაფებელო. მახუთა ბოშის, გაჩიოს, აუხვადჷ:

ორბის ციხე და სკვირეთი მდინარითგან ვიდრე თავადმდე აბოცისა.

უკული მემატიანე ფარნავაზ მაფაწკჷმა რსხუაფათ ჭარჷნს თეშნერს:

მეოთხე გაგზავნა სამშვილდის ერისთავად და მისცა სკვრეთისა მდინარითგან ვიდრე მთამდე, რომელ არს ტაშირ და აბოცი.

რესურსეფი ინტერნეტის რედაქტირაფა