წყარმალუპიჯიშ ტყა, წყარმალუშ პიც მაართა დო მააჟირა ტერასაშ გინოკვათუას რინელი ტყა. თიშო დჷმახასიათაფალი რე ოჭკუმალეფით ღმალიერი ლამამი დიხა, პერიოდული ტობუა, გრუნტიშ წყარიშ სიხოლა. წყარმალუპიჯიშ ტყა მიარესართილამი რე. ჟინი სართილი, უკებჷ ხვალოს, ოფის, ჭალეშ (გჷრძეყერწამი) ჭყონს, ცჷს; მაჟირა სართილი — ჯიჭონს, ჯამპის, პანტეუშქურს, ლაკინჩხას, ოდო თუდონი სართილი — შხვადოშხვა ბუნაშ ქუნცის, ცქუმუნტურს, ბუგუძირს, შინდაწლას დო შხვა ბუნეფს. სართილეფი ართინშქას კარკატია ჩანარეფით რე გინოხართელი. საქორთუოს თე ბუნაშ ტყალეფი ფირჩას რდჷ მოდვალირი, თეჟამო მორჩილ მასივეფი რე (ჭიაური — ალაზანს; ყორუღი - იორს და რუათავი - მტკვარს გარდაბანიშ ელჷ-მოლუეფს) წჷმოსქილადირი. წყარმალუპიჯიშ ტყას დიდი შანულობა უღუ წყარალაშე ოფუტურ-ომეურნული კულტურეფიშ თხილუა დო ოჯინუ ფაუნაშ ასქილიდაფაშო.

ქოძირით თაშნეშე რედაქტირაფა

ლიტერატურა რედაქტირაფა

  • სარაჯიშვილი დ., ქსე, ტ. 6, ხს. 531, ქთ, 1983 წანა