გვალა ვეზუვი (იტალ. Monte Vesuvio; ლათ. Mons Vesuvius) — ვულკანი ნეაპოლიშ ბჟაეიოლშე, იტალიას. აკა ვულკანი ევროპაშ კონტინენტის, ნამუთ ბოლო 100 წანაშ მალობას აქტიური რდჷნ, მარა თეჟამო მერულაფირიე. შხვა ჟირი მაგური ვულკანი იტალიას (ეტნა დო სტრომბოლი) კოკეფს იდვალუაფუ.

ვეზუვი

ვეზუვი
ვეზუვიშ მიოჯინუ პომპეიშე, ნამუთ 79 წანაშ ეშაგორგოთიქ მოჯალაგუ. აქტიური კრატერი კვარჩხანი მაღალი პიკიე; ალაზჷმაფათ დაბალი პიკი სომა კალდერაშ კჷდალაშ ნორთიე.

კოორდინატეფი: 40°49′00″ ოორ. გ. 14°26′00″ ელ. გ. / 

ორენი იტალია
სიმაღალა 1281
ტიპი სტრატოვულკანი
ხანი უჯვეშაში 25.000 წ.
ბოლო ეშაგორგოთი 1944

ვეზუვი ორენი იტალია

ჩქ.წ. 79 წანას, ვეზუვიშ მასშტაბურ ეშაგორგოთიქ თიშ გოხოლუას დვალირი ნოღეფი, პომპეი დო ჰერკულანუმი მოჯალაგუ.

ქოძირით ხოლო

რედაქტირაფა

ლიტერატურა

რედაქტირაფა
  • Guest, John (2003). "Chapter 2: Vesuvius", Volcanoes of Southern Italy. London: The Geological Society, 25–62 ხს.. 
  • Rolandi, G.; Paone, A.; De Lascio, M.; Stefani, G. (2008). „The 79 AD eruption of Somma: the relationship between the date of the eruption and the southeast tephra dispersion“. Journal of Volcanology and Geothermal Research 169: ხს. 87–98. DOI:10.1016/j.jvolgeores.2007.08.020. 
  • Sigurdsson, Haraldur (2002). The natural history of Pompeii. Cambridge UK: The Press Syndicate of the University of Cambridge, 29–36 ხს.. 
  • Sigurdsson, Haraldur (2002). The natural history of Pompeii. Cambridge UK: The Press Syndicate of the University of Cambridge, 37–64 ხს.. 
  • Waldstein, Sir Charles (1908). Herculaneum, past, present & future. London: Macmillan and Co. 
  • Zanella, E. (2007). „Influences of urban fabric on pyroclastic density currents at Pompeii (Italy): Part II: temperature of the deposits and hazard implications“. Journal of Geophysical Research (112).