სკანდერბეგი
გეორგ კასტრიოტი, ფართოთ ჩინებული მუჭოთ სკანდერბეგი (დ. 6 მესი, 1405, დიბრა — ღ. 17 ღურთუთა, 1468, ლეჟა) — ალბანეთიშ თარი. ალბანეთიშ ერუანული გერგეზი.
სკანდერბეგი | |
გეორგ კასტრიოტი | |
სკანდერბეგიშ პორტრეტი 1466 წანას, სკანდერბეგიშ დოხორეს, რომი, იტალია | |
ალბანეთიშ თარი ლათ. Dominus Albaniae | |
დუდალ. დაჭყაფუ: | 28 გერგობათუთა, 1443 |
---|---|
დუდალ. დათებუ: | 17 ღურთუთა, 1468 |
კორონაცია: | 2 მელახი, 1444 (გეორგ არიანიტიშ მონძალათ) |
წიმოხონი: | გიონ კასტრიოტი |
მონძე: | გიონ II კასტრიოტი |
დაბ. თარიღი: | დოხოლ. 1405 წანას |
დაბ. აბანი: | შილებე სინა, კასტრიოტიშ სათარო |
ღურ. თარიღი: | 17 ღურთუთა, 1468 (62 წანერი) |
ღურ. აბანი: | ალესიო, ვენეციაშ ალბანეთი (თეხანური ლეჟა, ალბანეთი) |
ალმასქუ: | დონიკა არიანიტი |
სქუალეფი: | გიონ II კასტრიოტი |
ედომუშამი ჯოხო: | კასტრიოტიშ სათაროშ თარი, ლეჟაშ ლიგაშ თარსარდალი |
დინასტია: | კასტრიოტეფი |
მუმა: | გიონ კასტრიოტი |
ნანა: | ვოისავა ტრიპალდა |
რელიგია: | მართმადიდებელობა (1405–1423) ისლამი (1423–1443) ბჟაეიოლიშ კათოლიციზმი (1443–1468) |
ხეშმოჭარუა: |
ბიოგრაფია
რედაქტირაფაგეორგ კასტრიოტი ბაღანობას ოსმალეთიშ სულთან მურად II-შ ჭკორი რდჷ. მიოღებაფეს ისლამი დო ჩარიცხეს ოსმალეფიშ ლესქერს. მუჭოთ ჭკვერი ცხენენჯმადუდექ, ბეიშ ტიტული მიღჷ დო ალექსანდრე მაკედონარიშ ჯოხო ისკანდერ-ბეი გიოდვეს. ირო უღუდჷ რსხუ ალბანარ პატრიოტეფწკჷმა. 1443 წანას, ბალკანეთის ოსმალური არმიაშ აკოდგინალუს კათაფაშ ბორჯის, მიხუჯჷ რტინა წორომოარზეეფწკჷმა ართო დო ოსმალეფიშ მეხჷ ბურჯაფის ქეგუდირთჷ დუდო. ისკანდერ-ბეიქ გეგნორაჸჷ ოსმალური გარნიზონეფი ალბანეთიშე. 24 წანაშ ხანს, ღურაშახ თინა წჷმოძინელო დითმითხინუანდჷ თურქეფიშ მინოკათუეფს. თიში ღურაშ უკული ჟინოთეფს შქას უმუხუჯალაქ ჸოინიერო დასუსტჷ ალბანეთი. თეშ უმკუჯინალო, სულთანს ხოლო 11 წანაქ აჸუ ოხვილურქ ალბანეთიშ დაჸუნაფალო.
შვენა
რედაქტირაფა1953 წანას, სხუნუეფიშ რსხუს გინიღეს ფილმი ალბანეთიშ კაბეტი მელიმორი სკანდერბეგი (ალბ. Skënderbeu, რუს. Великий воин Албании Скандербег), ნამუქჷთ 1954 წანაშ კანიშ კინოფესტივალს სპეციალური პრიზი მიღჷ. ფილმს სკანდერბეგიშ როლს აკაკი ხორავა არსულენს.
ლიტერატურა
რედაქტირაფა- კოტე ანთაძე, ლალი ფირცხალავა, შუა საუკუნეების ისტორია, გამომცემლობა „კონა“ თბ., 2003